Bijna een week thuis

Morgen ben ik na veertien dagen ziekenhuis weer een week thuis.

Het gaat relatief goed. Het is wennen om thuis zuurstof te gebruiken en de hoeveelheid medicijnen is ook wennen, maar inmiddels ben ik begonnen met afbouwen van de medicijnen tegen de pijn.

Daar waar ik kort na mijn opname, gedurende de eerste vier dagen in het ziekenhuis toen nog onbekend was wat er met me aan de hand was en de pijn niet gecontroleerd  kon worden, dacht "geef me maar een spuitje" ben ik nu weer weerbaar en heb ik er vertrouwen in dat ik nog wel even mee kan.

Volgende week begin ik weer aan de chemokuur zodat ik met de kerstdagen en oud en nieuw vrij ben van de chemokuren  en er dus hopelijk samen met mijn naasten van kan genieten.

Wel heeft de opname me geconfronteerd met de snelheid waarop mijn kwetsbaarheid me in de problemen kan brengen.

De opname heeft tevens bevestigd dat palliatieve kanker een bijzonder proces blijft. Ondanks de maximale dosis fragmin (bloedverdunning) heb ik toch een longembolie ontwikkeld en behouden sinds mei dit jaar en is  verdere beheersing van mijn stollingsfactor volgens de artsen een kwestie van blind gokken. Ik zit qua dosering bloedverdunners  nu dermate hoog dat artsen en ziekenhuisapotheker dit niet herkennen. De huidige medicatie kan niet gecontroleerd worden door het bepalen van de stollingsfactor, waarom ik weet het niet en wil het even ook niet weten.

Dat blind gokken zal ik maar vertalen als een goed beredeneerd uitgangspunt voor de bloedverdunning waarbij bloedingen en pijn door nieuwe stolsels als bewaking gelden.

Niet te veel over nadenken en mijn leven weer oppakken is verstandiger.

14 reacties

Hi Paul, 

Fijn dat je weer thuis bent. Ik heb bewondering voor je vechtlust en je weerbaarheid! 

Medisch gezien, qua bloedverdunning, ben je een geval apart. Hopelijk geldt dat ook in positieve zin op andere vlakken! 

Sterkte met het weer oppakken van je leven thuis. 

Groetjes van Jessica 

Laatst bewerkt: 05/12/2019 - 13:15

Fijn Paul dat het beter gaat. En inderdaad dan ben je ineens zo kwetsbaar voor iets wat je niet had zien aankomen.

De hoeveelheid is voor geen mens gelijk. En soms moet men afwijken van hokjes waarin we niet allemaal passen. Maar je bent ook een boom van een kerel dus zal de hoogte van de medicijnen daarop ook op aangepast moeten worden.

Hopelijk gaat en blijft het nu een langere tijd goed. Kun je even bijkomen. 

Sterkte met de chemo volgende week.

Liefs Alice ā¤

Laatst bewerkt: 05/12/2019 - 14:45

Hoi Paul, ik volg al een tijd je blog, maar durf niet goed te reageren. Fijn dat je de de wil terug hebt om er zolang mogelijk voor te gaan. Ik hoop dat je feestdagen gezellig en ongedwongen zullen zijn. En jullie fijne herrinneringen kunnen maken.

Mijn 4e chemo(capox) voor dikkedarmkanker met uitzaaiing in klieren, start vanmiddag. Hopelijk de laatste. Februari zal alles weer 'gechecked' worden. Ik lees vaak in blogs dat t anders loopt dan gehoopt. Het blijft altijd afwachten. Ook ik ben strijdlustig, maar dat zegt niks over het verloop. 

Ik wens jou en al je geliefden fijne dagen, veel gezelligheid en liefde

Laatst bewerkt: 06/12/2019 - 10:58

Hoi quithar,

Ik zou niet weten waarom je niet durft te reageren. Gewoon doen.

Iedereen beleeft de kanker op eigen wijze. Fijn is geen enkel proces. Hoopgevend soms wel 

En wat belangrijk is, elke nieuwe dag heeft een moment waarop je kunt (glim)lachen en dat zijn cadeautjes die niemand je ooit afpakt. Dat geldt ook tijdens de kuren en zelfs op de dagen waarop de dood ogenschijnlijk op je stoep staat 

Groet Paul

Laatst bewerkt: 06/12/2019 - 11:22

Fijn dat je weer thuis bent, Paul. Ik vind het een goed motto: niet teveel nadenken en je leven oppakken. Hopelijk lukt dat met de medicatie en zuurstof thuis. Sterkte weer met de komende chemo en op naar de kerstvakantie! Ik sla een kuur immunotherapie over, dus ben ook vrij met Kerst en Oud & Nieuw. Ik wens je goede tijden! XXX

Laatst bewerkt: 07/12/2019 - 12:03