101. December voorbij...kerst aan scherven
December! Ik heb zo lang ik mij kan herinneren een haat-liefde relatie met deze maand. De meest afschuwelijke, verdrietige, beladen en teleurstellende ervaringen vonden plaats in deze bewuste maand. Tussen al het decemberdonker zijn er gelukkig ook nog een paar lichtpuntjes te vinden. Zo ben ik in deze, in alle opzichten zwaar beladen maand, voor de zestigste keer jarig geworden en hebben we een dag daarna onze eenenveertigste trouwdag gevierd.
Dit keer leek het lot ons goed gezind in deze gevreesde maand en er kondigde zich wonder boven wonder geen nieuwe decemberdrama's aan. Met groeiend vertrouwen in een goede afloop van het jaar, stortte ik mij in de kerstversiering en verheugde me voor het eerst sinds lange tijd op een onbezorgde kersttijd en dito vakantiedagen. Helaas had ik te vroeg gejuicht want op 23 december sloeg het noodlot dan toch toe.
Rond het middaguur kregen wij de afschuwelijke mededeling dat mijn oudste broer levenloos was aangetroffen in een sloot in de buurt van de instelling waarin hij sinds drie jaar verbleef. Mijn broer was, naast buitengewoon intelligent helaas ook zwaar autistisch en om die reden woonde hij in een gezinsvervangende instelling. Het ging goed met hem tot hij die bewuste ochtend een van zijn befaamde woedeuitbarstingen kreeg en om af te koelen even naar buiten werd gestuurd. Dat gebeurde vaker en meestal keerde hij na een half uurtje weer afgekoeld terug. Dit keer dus niet. Toen de zoekactie na een uur werd opgestart was hij inmiddels door een toevallige voorbijganger opgemerkt die daarop onmiddellijk alle hulpdiensten alarmeerde. Helaas kwam alle hulp voor mijn broer te laat, hij was inmiddels verdronken. Bizar dat juist hij zijn laatste momenten in het water moest beleven want hij was zijn hele leven al doodsbang voor water en bleef er altijd ver bij uit de buurt, zelfs douchen was een hachelijke onderneming voor hem.
Wat er precies is gebeurd, zullen we nooit weten. Volgens het officiële politierapport na maar liefst vijf uur onderzoek is hij kennelijk gestruikeld, de steile oever afgegleden en zo het water in. Gezien de sporen op zijn lichaam heeft hij nog geprobeerd enig houvast te vinden voor hij in het water gleed. Afschuwelijke gedachte!
Geschokt of niet, een sterfgeval vereist nu eenmaal een flink aantal plichtplegingen die in zeer kort tijdsbestek geregeld moeten worden en dat is knap lastig als er nog zoveel vragen onbeantwoord zijn. Wat schrijf je op de rouwkaart als de doodsoorzaak nog niet bekend is en hoe stel je de versplinterde gezinsleden op de hoogte als woonplaats en telefoonnummer niet bekend zijn? Gelukkig had mijn broer jaren geleden zijn wensen bij overlijden op papier vastgelegd, dus dat bracht enige rust.
Mijn kerstdagen bracht ik voor het grootste deel door in het gezelschap van een pak zakdoeken en Google in een poging de onvindbare broer en zus op te sporen. Dat is me uiteindelijk op tweede kerstdag gelukt en daarna begon mijn diplomatieke missie om de afgescheiden leden van het gezin bijeen te brengen aan het graf van onze broer. Dat is me dus, ondanks alle inspanningen, niet gelukt en zo namen we dus met slechts een handjevol dierbaren op 28 december afscheid van mijn broer. Diep triest, maar gelukkig voor ons duurde december nog maar een paar dagen.
En nu is het Goddank januari! Een nieuw jaar is begonnen en hopelijk wordt het een jaar vol kansen, mogelijkheden, geluk, liefde en gezondheid! Op 21 januari staat de cystoscopie gepland en ik probeer daar met vertrouwen naar toe te leven. De angst de kop in te drukken want meer dan ooit leeft in mij nu de overtuiging dat alles waar je bang voor bent, op een dag zomaar je noodlot kan zijn!
Ik wens een ieder alle mogelijke goeds voor 2019 toe!
http://www.kanker.nl/rita1958/blog
24 reacties
Tjeetje Rita ik schrik me rot. Wat een drama op velerlei manier. Het zit jou echt niet mee. Ik heb weinig woorden die troost kunnen bieden behalve: ik vind je een kanjer. Je bent er toch maar weer aan gaan staan, hebt al het mogelijke gedaan om iedereen in de gelegenheid te stellen afscheid te nemen. Meer kon je niet doen en nu komt de tijd van rouwen en goed voor jezelf zorgen. En die cytoscopie gaat zeker goed komen. Jij hebt je portie nu wel gehad. Ik gun je en hoop voor je op een 2019 vol gezondheid en mooie momenten samen met je echtgenoot sind 41.jaar al. Nog gefeliciteerd met je 60.e verjaardag en uit ervaring sprekend: dan komt er meer rust en tijd voor mooie dingen. Dat is mijn nieuwjaarswens voor voor jou dan ook en veel sterkte met de verwerking van dit dramatisch gebeuren
Dikke knuffel Anne
Wat een ontzettend verdrietige berichten, Rita...! Heel triest. Dat 2019 je maar veel liefde, leven en licht mag brengen! Warme groet, Carolina
Dank je Carolina, hetzelfde wens ik jou!
Dank voor je lieve woorden, felicitatie en welgemeende knuffel Anne! Ik weet niet wat ik het moeilijkste vind om mee te dealen; de dramatische dood van mijn broer of het mislukken van mijn missie. Tegen beter weten in had ik zo intens gehoopt dat zijn dood ons gezin weer voor een kort moment bijeen zou brengen. Helaas...,maar ik blijf, misschien tegen beter weten in, vertrouwen op het goede in de mens en op een wonder....en dan het liefst een wonder in december!
Wat een vreselijk bericht, ik wens je heel veel liefs, kracht en sterkte. 😘
Dank je Aurelia, voor jou hetzelfde gewenst!
Lieve Rita, wij hebben elkaar even kort gesproken in de Oudejaarsnacht. Maar nu ik dit bericht lees, dringt de impact opnieuw tot mij door. Wat een treurigheid zo'n verscheurd, disfunctioneel gezin. Wat een pijn. Dat zelfs de dood van je arme broer jouw broers en zusters niet even tot elkaar kan brengen. Wat goed dat je het toch hebt geprobeerd! Lieverd, ik leef met je mee. Je hebt gedaan wat je kon, meer kan je niet doen. Sterkte met alles en ik hoop op een goede uitslag. Dikke pakkerd, Maria
Dank je Lieve Maria😚 Heel veel sterkte met je zus!
Woorden schieten te kort...ik kan je alleen maar sterkte wensen en heb bewondering voor je kracht. X
Dank je Jolanda, jij ook heel veel sterkte en kracht gewenst!
Wat een verschrikkelijke klap, vooral zo onverwacht. Ik wens je heel veel sterkte.
Dank je Tipo!
Lieve Rita, gecondoleerd met het overlijden van je broer. Wat afschuwelijk heftig om op deze manier je broer te verliezen. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen om hier een weg in te vinden. En wat een kracht zet je dan neer om het gezin bij elkaar te krijgen. Dat dat niet gelukt is ligt niet aan jou, dat is hun probleem. Maar geeft wel een rot gevoel. Lieve Rita , ik wil je voor dit nieuwe jaar heel veel kracht, liefde en gezondheid wensen . Liefs , Desi
Dank je Lieve Desi, ik wens jou ook alle goeds voor 2019😚
Och, och. Lieve Rita toch. December wordt zo alleen maar meer beladen voor jou. Is juist eigenlijk een maand van warmte verbondenheid en liefde voor elkaar Jij hebt je best weer gedaan om de familie bij elkaar te brengen. Soms zou je de tijd terug willen draaien Zodat datgene waardoor de ruzie ontstaan is, niet gebeurd of gezegd zou zijn. Wat een gemiste kans van je broer en zus om een nieuwe start te maken.
Gecondoleerd Rita met het overlijden van je broer Respect voor jou. Zal je veel energie gekost hebben Denk je nu weer aan jezelf? Heel veel liefs en hopelijk over een paar weken goed nieuws Warme groet Dasje 🌹🍀🕯️😘
Dank voor je meeleven lieve Dasje! December bleek helaas voor de 55e keer op rij weer een dramatische gebeurtenis in petto te hebben, maar ondanks dat gegeven blijft er toch een sprankje hoop leven dat het tij ooit zal keren! Tot die tijd vier ik het leven in de overige 11 maanden!
Jeetje Rita, wat een drama, echt een verdrietige gebeurtenis. Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je broer.
Veel sterkte de 21ste, ik mag de 25ste weer. Blijft toch spannend, en wat je zegt, dat de angst zomaar je noodlot kan worden. Laten we hopen dat alles gewoon goed is.
Lieve groeten Gre
Dank je Gre, jij ook heel veel sterkte en succes de 25e!
Lieve Rita,
Wat verschrikkelijk, gecondoleerd met het overlijden van je broer. Jammer van de gemiste familie. Jij hebt gedaan wat je kon. Sterke vrouw ben je.
Heel veel kracht en sterkte voor 21 januari.💪💪🍀🍀
Liefs Alice❤
Dank voor je lieve woorden Alice!
Ik moest huilen toen ik je blog las, mijn jongste is autistisch en heeft zijn hele kindertijd (en nu nog wel) geworsteld met het afkoelen van zijn woede-aanvallen (die meestal uit onbegrip ontstonden), Rita, wat een intens droevige gebeurtenis! Wat vreselijk verdrietig dat je broer zo aan zijn einde is gekomen. En wat jammer dat jullie vroegere gezinsleden niet tot elkaar konden komen toen het er op aan kwam.
Ik zou je willen knuffelen, je hebt het zo goed gedaan. Ik had je zo wat van mijn december-glans gegund. Heel veel liefs en ik denk aan je, de 21ste (ik krijg de 23ste uitslag van de controle ct-scan, we moeten op kanker.nl maar een kalender maken). Dikke kus XXX
Dank voor je hartverwarmende woorden lieve Frie😚 Ik duim voor je de 23e!
Ach Rita, wat heb je weer ontzettend je best gedaan om wat van het leven te maken nu het leven er zo'n puinhoop van maakt voor jou, je broer en jullie voormalige ouderlijke gezin. Ik wens je vanalles toe maar vind de woorden niet, maar je begrijpt het waarschijnlijk wel.
Warme groet,
Dorothé
Dank je Dorothé!