Dag haar
Gisteren was het dan zover. Mijn lange haren gingen eraf. Twee dagen ervoor was het me al opgevallen dat er toch niet steeds 1, maar meerdere haren bij elkaar in de wasbak lagen. Ik kon er niet meer onderuit, mijn haren lieten los en het kriebelde op mijn hoofd. De wasbak lag na het kammen voller dan normaal, het moment was aangekomen om afscheid te gaan nemen van mijn lange haar. Het lange jaar dat al 40 jaar bij mij hoorde. Als tiener hetgeen dat mij onderscheidde van de andere meisjes en later de juf met het lange haar. Je kunt een slechtere bijnaam hebben :). Ik was het meisje met het haar dat bijna tot mijn billen kwam. De puntjes bijknippen was hetgeen dat mijn moeder vroeger deed en later Bas. Toen ik 5 jaar geleden ziek was heb ik mijn haar wel een stuk korter laten knippen. Begrijp me niet verkeerd, ik had nog steeds lang haar. Maar 20 centimeter was er zeker wel af. Toen ik twee jaar geleden hoorde dat ik een chemotraject in zou gaan was een van de eerste vragen die ik mijn arts stelde: āword ik dan kaal?ā . Ik weet nog dat het antwoord āneeā een grote opluchting toen voor mij was.
Voor de zomervakantie had ik nog zoān 10 centimeter van mijn haar af laten knippen. Ik moet eerlijk zeggen dat er toen al een klein stemmetje in mijn hoofd zei: pas op, dadelijk moet alles eraf en blijkt het te kort te zijn om nog te kunnen schenken voor een haarstuk bij stichting Haarwens. Maar ach, die gedachten dreef ik weer snel naar de achtergrond en de 10 centimeter ging eraf. Ik vond het eigenlijk wel lekker, mijn staart bleef beter zitten en zag er mooier uit nu het wat korter en voller was.
Toen ik na de vakantie hoorde van het nieuwe chemotraject, was daar natuurlijk weer die vraag, waar ik misschien stiekem het antwoord eigenlijk al wel op wist. Mijn arts bevestigde dat deze keer mijn haar niet gespaard zou blijven. Waar ik dacht dat ik inmiddels toch al genoeg op mijn bordje had gehad, kwam dit er ook nog even bij. In het begin had ik tegen de verpleegkundige verteld dat ik het plan had om een week na de eerste chemo er alles al af te scheren. Mijn haren iedere ochtend terugvinden op mijn kussen leek me te confronterend. Ik wilde ook hierin zelf de controle nemen en mezelf de verdrietige momenten besparen. Ze adviseerde om er toch nog even mee te wachten, aangezien ze uit ervaring wist dat bij de meeste patiƫnten de haren uit begonnen te vallen tussen de tweede en de derde kuur in. Ik nam dit toch maar aan.
Nou zover is het dus niet gekomen. Twaalf dagen na kuur 1 is de schaar erin gegaan en de tondeuse eroverheen. Ik was een paar weken geleden al bij de kapper gaan informeren hoe het zat met het doneren van mijn haar. Als mijn haar er dan toch af moest, dan maar voor het goede doel. Ze zei me toen dat ze adviseerde om het er dan wel voor de eerste kuur eraf te laten knippen. Stond ik daar 1 dag voor de kuur met mijn mond vol tanden en tranen in mijn ogen. Hier had ik nog geen rekening mee gehouden toen ik had besloten om gewoon even wat informatie bij de kapper in te gaan winnen. Ik gaf snel aan dat doneren voor de eerste chemokuur geen optie was. De volgende ochtend zou ik starten en ik was echt niet van plan om meteen in de stoel plaats te gaan nemen en alles eraf te laten halen. Ze vertelde nog een en ander over de haarstukken die ze kon verzorgen als ik dat wilde. Ik bedankte haar voor de informatie en fietste weer naar huis. Thuis vertelde ik Bas van het bezoek aan de kapper en dat het me toch fijner leek om het thuis te kunnen doen. Bas bood meteen aan om me daarbij te helpen. Zijn ervaring met de tondeuse en zijn eigen korte coupe kwam hierbij mooi van pas.
āS middags had ik zelf de voorbereidingen al getroffen. Ik had verschillende staartjes gemaakt en ingevlochten. Toen Bas thuis kwam uit zijn werk had ik alles klaar liggen. De tranen rolden over mijn wangen toen de schaar de eerste vlecht eraf knipte. De andere vlechtjes volgden en tussendoor kreeg ik regelmatig even een kus van Bas die mij daarmee geruststelde en troostte. Ik durfde niet op het aanrecht te kijken waar de vlechtjes een voor een werden neergelegd. Het leek alsof het in mijn hoofd werkte van: wat je niet ziet bestaat niet. Toen ging de tondeuse er overheen. Ik voelde de rest van mijn haar langs mijn hoofd naar beneden glijden en durfde ook hier mijn blik niet op de grond te richten. Bas bood aan om mijn lokken van de grond op te ruimen en ik was blij dat ik daarmee even niet geconfronteerd werd. Ik stapte boven de douche in. Ik sloot mijn ogen en ik voelde het warme water over mijn hoofd stromen. Vervolgens ging ik met mijn handen over mijn hoofd, het was hetzelfde gevoel als dat ik met mijn handen over het hoofd van Bas ging. Iets wat ik bij hem altijd juist wel lekker vond voelen, was nu toch wel even dubbel. Ik stapte uit de douche, maar durfde nog niet in de spiegel te kijken, bang voor wat ik daar zou gaan zien. Ik kleedde mezelf aan, verzamelde wat moed en stapte richting de spiegel. Ik bekeek mezelf eens goed en was me er erg van bewust dat ik me eigenlijk vrij rustig voelde van binnen. De angst voor wat ik zou gaan zien, maakte meteen plaats voor de gedachten dat het eigenlijk misschien helemaal zo erg nog niet was wat ik daar in de spiegel zag. Dat ik hier misschien wel aan zou kunnen wennen en mezelf nog best mooi vond met dat korte stoere koppie. De brede glimlach en de blauwe ogen waren immers gewoon nog aanwezig en die zorgden er nog steeds voor dat ik de Bianca zag die ik graag wilde zijn. Bas kwam naar boven om mijn reactie te polsen en vertelde dat hij het eigenlijk ook wel goed vond staan. Ik kon in zijn ogen lezen dat hij trots was om mij zo te zien en voelde de liefde van hem voor mij. We maakten samen een selfie in de tuin en postten die op Facebook met als ondertekst: ābijna net zo kortā. De een na de andere lieve reactie volgde, je zou er bijna van naast je schoenen gaan lopen dacht ik nog. Maar ja, je gaat ook niet schrijven:ā wat zondeā of ā het ziet er niet uitā :). Nee, zonder gekheid. Het was fijn om te zien dat de mensen het hadden gezien en zo meeleefden.
Inmiddels is het weer een dag verder dat ik dit blog afschrijf. Ik ben met mijn korte koppie al op pad geweest. De hond uitlaten, op bezoek bij vrienden, een boodschap halen, uit eten. Ja natuurlijk ben ik me er van bewust dat het voor anderen even schrikken is als ze het zien. Maar Je moet je bedenken dat ik nog steeds als ik om mij heen kijk op dezelfde manier naar de omgeving kijk en zie daarbij niet continue welke verandering mijn uiterlijk uiteindelijk heeft ondergaan. De mensen in de wijk waar ik woon zullen vast even opkijken als ze mij voorbij zien lopen met Finn. Maar ook dat zal even een week zijn en dan weet iedereen er van. Een haarstuk trekt me op het moment nog niet, dan kan natuurlijk nog komen. Mijn mutsjes en sjaaltjes die ik al wel in huis heb liggen, liggen nog op de kast. Die ga ik vast wel gebruiken, aangezien ik merk dat het toch al snel fris is buiten zonder dat lange haar op mijn hoofd. Er zit nu nog wel wat haar op mijn hoofd, maar ook dat zal de komende week allemaal uit gaan vallen, net als mijn wenkbrauwen en wimpers. Dan zijn die mutsjes en sjaaltjes vast meer dan welkom.
Ik ben blij dat mijn haar er nu eindelijk dan toch af is. Natuurlijk had ik liever gewoon mijn eigen lange haar gehouden, begrijp me niet verkeerd. Maar ik liep zo tegen dit moment aan te hikken, dat het mij nu veel rust geeft . En wat ben ik blij dat ik mag ervaren dat schoonheid echt niet alleen van buiten zit. Ik voel me nog steeds mooi en ben trots op mezelf als ik in de spiegel kijk. Iets wat ik eerlijk gezegd van te voren niet helemaal had verwacht.
Liefs Bianca
48 reacties
wat heb je je gevoel prachtig verwoord , heb het met tranen en een glimlach zitten lezen , en nee schoonheid zit niet van buiten maar juist binnen in je ......en als ik je verhaal lees kan ik alleen maar zeggen ......wat ben je een ongelooflijk mooi mens!!!!
je kan en mag ontzettend trots op jezelf zijn.
liefs astrid
Hoi Astrid,
Wat fijn dat ik zoān lieve reactie van jou mocht ontvangen. Ik ben het met je eens dat schoonheid zeker ook van binnen zit, maar soms vinden we dat als het om een ander gaat makkelijker dan wanneer het om jezelf gaat. Zijn we vaak niet kritischer naar onszelf dan naar de ander? Dankjewel voor je compliment in ieder geval, dat blijft fijn om te horen, zeker in zoān situatie als dezeš. Ik wens je een goed weekend!
liefs Bianca
Lieve Bianca,
Je omschrijft het net zoals ik beleefd heb. Alleen was het bij mij de dag na 2e kerstdag. Ik vond het behoorlijk koud en ook snachts vooral in de nek. Ik heb van Kim 2 mutsjes gekregen zo lief. De Ć©Ć©n heb ik snachts gedragen lekker warm.
Maar op een gegeven moment heb ik een pruik gedragen van Hebe. Dat gaf me toch meer het gevoel van mooi en lang haar. Dat miste ik met de mutsjes. Toen heb ik een besteld bij Ali expres met krullen. 10 euro om te lachen. Deze heb ik bijna de hele winter gedragen. Iedereen die niets wist van mijn haar verlies zei wat zit je haar mooi. Dus het leek op mijn eigen haar.
Nu met de warmte was het niet te doen dus een bandana. En nu bijna 8 weken na de laatste chemo begint het te groeien en heb ik vaak niets op.
Ik hoop voor ik weer chemo nodig zou hebben toch weer wat haar te hebben.
Sterkte met de chemo en met je mooi koppie staat je ook prachtig. Je bent een mooie vrouw.š¤
Liefs Alice ā¤š
Hoi Alice,
Ik kan me voorstellen dat het in de periode rond kerst helemaal een grote overgang is met dat koude weer, ik merk deze dagen al dat ik ās morgens en ās avonds echt wel een pet of een muts op mijn hoofd moet zetten om het warm te hebben. Het koelt zo snel af, nu dat haar er niet meer als een warm dekentje op zit. En dat van je nek herken ik ook. In bed niet, maar buiten wel. Ik moet er wel nog aan wennen dat ik als ik ga slapen mijn haar niet even opzij wil liggenš. Dat is zoān gewoonte geweest al die jaren.
Je verhaal over de bruin van Ali Express ga ik zeker onthouden. Ik had vorige week al even er op zitten neuzen nav het berichtje dat je mij had gestuurd.š Ik ben blij met dat soort tips, vaak handig dat je zelf niet overal het wiel voor uit hoeft te vindenš.
Ik kan me voorstellen dat je nu je weer wat haar krijgt, je daar weer heel blij mee bent. Een beetje erop is toch fijner dan helemaal niks. Ik kijk daar ook al naar uit. Al sta ik natuurlijk pas aan het begin van het hele proces van dat haaruitval. Dankjewel voor je succeswensen en lieve complimentje! Doet me toch altijd erg goed.
Een fijn weekend voor nu en tot later.
liefs Bianca
Sterk, stoer, moedig, lief en mooi.
Je bent nog steeds helemaal Bianca zoals wij jou hier kennen.
Diep, diep respect.
Hanneke
Hoi Hanneke,
Wat fijn dat jij dat zegt! Ben toch soms best nieuwsgierig met wat voor blik/ idee mensen mijn blogs lezen als ze mij verder privĆ© niet kennen. Maar wat je schrijft komt gelukkig wel overeen met datgene zoals mensen mij ook buiten deze blogs om kennenš¤. What you see is what you getš. Een en dezelfde Bianca. Ook voor jou een goed weekend!
liefs Bianca
Ik vind het prachtig!
Liefs, Joke
Dankjewel Joke, dat is toch fijn om te horen! š
Hoi Bianca, Ik weet zeker dat je vooral bekend stond en staat als de juf met de mooie lach! Laat die zoveel mogelijk zien en je bent prachtig. Al hoop ik dat je ooit weer met je manen zult kunnen schudden.
Miranda XX
Hoi Miranda,
Nou moet ik zeggen dat je daar eigenlijk best wel gelijk in hebt. Zowel op mijn werk als privĆ© krijg ik vaak te horen dat ik 99% van de dag een lach op mijn gezicht heb staan. Hmm, trouwens dat kan helemaal niet. š¤Als ik slaap heb ik toch echt geen glimlach op mijn gezichtš. Nou, 65% van de dag danš.
En wat betreft dat lange haar. Gezien mijn levensverwachting zal ik waarschijnlijk nooit meer lang haar krijgen. Het voelde dus wel als afscheid nemen van dat lange haar. De tijd tussen eventuele chemotrajecten zal nooit lang genoeg zijn om nog eens mijn haar flink te laten groeien. Maar ach als ik daardoor dan nog wel zo lang mogelijk leuke dingen kan doen. Dan is dat maar een ākleineā opoffering denk ik dan maar. Tijd is belangrijker dan lang haar. Dan maar op zoek naar een stoer kort kapsel voor tussendoor.š
Ik wens je een fijn weekend toe!
Liefs Bianca
Ik ben niet kaal geworden van de chemo. Ik denk dat ik het wel had kunnen handelen, als het wel zo geweest zou zijn. Maar jij bent zoveel jonger, wat vind ik jou ontzettend flink en stoer, ik moet alweer om je huilen. Je bent prachtig! en laat niemand je iets anders wijsmaken.
Heel veel liefs, XXX
hoi Bianca. vind het echt zo dapper dat je zo vroeg al de keuze kon maken om dat prachtige haar eraf te halen. ik kon het niet en ben 1.5 kuur als en een verwaarloosde hond wakker geworden. zulke grote klitten,huilend met bossen eruit te kammen. maar zoals me vader zei je haar maakt je niet mooi of lelijk dat is maar een accessoire. en als ik toen had geweten wat ik nu weet had ik het veeeel eerder gedaan. had me veel leed bespaard. volmondig ja zonder haar heb je ook een mooi koppie. en wat een lieve man heb je toch, dat hij je persoonlijke kapper was. je bent een topwijf en blijft stralen.
xxx liefs caatje
Ik vind je een prachtig mooi stoer wijf (sorry dat ik mezelf even zo plat uitdruk, maar het is gewoon zo)
Je ogen en je glimlach, je positiviteit en de energie die jij altijd uitstraalt zo lang als ik je al ken, zijn wie JIJ bent voor mij.
En dat korte koppie...Het staat je TOP! Liefs xxx
Dankjewel lieverd voor je mooie woorden en bijzondere vriendschap die we samen koesteren.
liefs Bianca
ā¤ļø
Lieve Bianca,
Wat ben jij toch een prachtig mens. Diep respect voor jou en Bas. Op school wordt je erg gemist en zeker niet vergeten. Sven heeft zijn knuffel hond de naam Finn gegeven en ligt heerlijk bij hem in bed. We leven met jullie mee en ik heb met tranen in mijn ogen maar ook met een lach op mijn gezicht je verhalen gelezen. Ongelooflijk die rollercoaster waar jullie al zo lang in zitten. Zoveel positiviteit straal jij uit, altijd zie jij toch weer het zonnetje schijnen. Wat ben jij een power vrouw!
Weet dat er veel mensen van je houden en met je meeleven, haal daar je kracht uit.
Lieve juf Bianca, voor ons ben jij de aller liefste juf op de hele wereld!
Dankjewel voor je enorm lieve reactie! Sven heeft vandaag gelukkig weer even samen met mijn Finn kunnen knuffelen op school. De komende weken zal hij het weer even met zijn eigen Finn moeten doen, maar er komt vast snel weer een volgende keer. Geef Sven en Mika een dikke knuffel van mij en veel liefs voor jullie!
Bianca
Beste lieve, stoere, Bianca,
Wat super dapper ben je toch. š¹
Ik heb de chemo er nu 2 weken opzitten en werd ook al kaal na de eerste kuur. Ik vond het vreselijk.....Iemand zei toen tegen mij; de kracht zit niet in jouw haar maar in jouw karakter. Zo Mooi vond ik dat. Nu krijg ik weer voorzichtig stekeltjes.
Liefs, Janna.
Hoi Janna,
Wat zal je blij zijn dat die stekels weer door beginnen te komen. Ik ben ook heel benieuwd hoe dat straks weer bij mij zal gaan. Ik heb nu nog allemaal witte haartjes op mijn hoofd staan, dus helemaal kaal is het niet geworden. Maar ook ik kijk zeker ook naar uit naar het moment dat straks tussen die witte donshaartjes mijn blonde haren weer te voorschijn gaan komen. En natuurlijk neuzen op het internet welk korte kapsel het dan na een tijdje mag worden :). En voor het eerst dan weer naar de kapper, wat een uitje wordt dat :)
Fijne weekend!
Liefs Bianca
Lieve Bianca,
Je hebt een mooi bolletje voor een muizenvelletje. Het staat je goed.
Heel veel sterkte de komende tijd. En je haar groeit weer aan.
Liefs Ellen
Hoi Ellen,
Dankjewel voor je lieve reactie! En ja natuurlijk groeit mijn haar weer aan, maar gezien de korte levensverwachting zal lang haar er waarschijnlijk niet meer in zitten. Dus het voelde wel een beetje als afscheid nemen van dat. Inmiddels ben ik wel aan mijn kale koppie gewend en denk ik dat een kort kapsel straks ook best zal bevallen hoor :)
Fijn weekend!
Liefs Bianca
Het blijft toch een ādingetjeā, je weet dat het er aan komt en als het moment daar is blijft het moeilijk. Ik had haar tot over mijn billen bij de diagnose, voor de kinderen heb ik het een week voor de eerste chemo laten knippen tot net boven de schouder. Dan was de schok kleiner. 12 dagen na de kuur hebben zij en mijn partner mijn hoofd geschoren. Toen ik na nog drie kuren een andere soort kreeg begon het weer te groeien. Super dik haar met enorme krullen kreeg ik ervoor terug. Nu zijn we anderhalf jaar na het scheren en het is al 20 cm lang! En de krullen heb Ik nog steeds. Helaas moet ik over een paar jaar waarschijnlijk weer chemo maar dat zien we dan wel weer! Heel veel sterkte!
Hoi Amanda,
Dan weet jij heel goed hoe het voelt om afscheid te nemen van die lange haren. Als ik lees dat je binnenkort alweer afscheid moet nemen van die mooie bos krullen, dan zal dat vast toch ook wel weer even slikken zijn. Ik wens je veel succes en strekte toe!
Liefs Bianca
Geweldig verwoord, ik als man heeft het zelfde ervaren, maar heb er nu ook vrede mee.
Hi Lunteren,
Dankjewel voor je compliment. Ik denk dat het qua gevoel niet uitmaakt of je als man of als vrouw je haar verliest. Het enige is dat we vaker kale mannen rond zien lopen als kale vrouwen en dat het daardoor anderen sneller opvalt. Toch ben ik blij dat ik ook met mijn kale koppie gewoon de straat op durf en niet steeds na hoef te denken wat anderen daar van vinden. Gewoon daar niet mee bezig hoeven zijn, scheelt een heleboel negatieve energie.
Ik wens je nog een fijn weekend!
Liefs Bianca
Lieve bianca
Wat schrijf je dit mooi ,realistisch het is nu eenmaal zo .mooi dst je zelf de regie in handen hebt genomen uit eigen ervaring weet ik dat dat scheelt.
Liefs christina
Hi Christina,
Dankjewel voor je lieve reactie, die doet mij altijd goed!
Fijn weekend!
Liefs Bianca
Wat knap om zo met jouw haarverlies om te gaan. Ik verloor begin april mijn haren door de chemokuur na een debulking operatie. Toen ik te horen kreeg dat ik mijn haren zou verliezen heb ik heel wat traantjes afgehuild. Dan de dag dat mijn haren afgeknipt werden in de pruiken zaak. Beetje bij beetje vielen mijn krullen op de grond. Op dat moment hield ik mij groot maar van binnen huilde ik. Waarom mijn haren ook nog? Direct heb ik mijn pruik opgezet en pas nu sinds 2 weken draag ik geen pruik meer. Eindelijk heb ik weer mijn eigen haar, hetzij pas 1,5 cm, maar wel weer van mijzelf. Beetje bij beetje word ik weer mijzelf. Vragen ze , wat vind je het ergste van het laatste half jaar is dat voor mij het verliezen van mijn haar. Ik bewonder je dat jij hier zo goed mee kan omgaan!
Hi,
Iedereen zo zijn manier denk ik. We worstelen allemaal met andere dingen. Fijn om te horen dat jouw haar weer wat begint te groeien en je je daardoor weer wat beter begint te voelen. Ik wens je weer een mooie bos krullen toe!
Liefs Bianca
Jeetje, ik zag een stukje van je voorbij komen in de nieuwsbrief en toen dacht ik; ik heb toch wel eens eerder iets van jou gelezen? Dat klopt ja, je stukken over het Helen Dowling Instituut. Ik had het ook onthouden omdat je net als ik een hond hebt en graag hardloopt. Toen leek het goed met je te gaan, maar nu lees ik helaas hele andere dingen. Ondanks alles zie ik met je korte haren vooral een stralende vriendelijke vrouw vol levenslust. Ik wens je veel sterkte!
Groetjes Sandra
Hoi Sandra,
Tja, helaas kan de situatie in korte tijd enorm veranderen hebben we wel weer ondervonden. Hopelijk is het geluk de komende tijd weer wat meer aan onze zijde. En jij kan dat geluk volgens mij ook wel goed gebruiken. Voor nu Wens ik je een goed weekend!
Liefs Bianca
Lieve, stoere Bianca,
Wat ben jij toch een dappere vrouw. Ik heb groot respect voor je.
Ik ben na de 1ste kuur mijn haar verloren en ik vond dat toch heel zwaar. Mijn dochter heeft het afgeschoren. Nu heb ik weer piepkleine (grijze) stekeltjes.
Dank voor jouw verhaal en stay strong. ā„
Dankjewel voor je lieve reactie! Dat die grijze stekeltjes dan maar weer heel snel mogen doorgroeien en je kunt gaan genieten van je langere haren.Wat een geduld heb je dan weer nodig heb als het maar ongeveer 1cm per maand groeit.
Fijn weekend!
Liefs Bianca
Hoi Bianca, wat een fijne blog heb je geschreven en wat straal je een mooie energie uit in je woorden. Ik ken je niet, maar ik heb er veel aan, aangezien ik zo ongeveer in hetzelfde schuitje zit en weet dat ik binnenkort ook mijn lange, blonde en dikke haar zal verliezen. Ik kijk er nog steeds erg tegenop, maar nu alweer een stukje minder.
Op naar nog heel veel mooie geniet momentjes!šliefs Marit
Hoi Marit,
Wat vind ik het fijn om te lezen dat ik door het schrijven van mijn blog in ieder geval jouw zorgen wat betreft je haarverlies iets weg heb kunnen nemen. Al is het maar een ietsie pietsie beetje. Iedereen zal het vast op zijn eigen manier beleven, maar het scheelt zoveel energie als je je over bepaalde dingen minder druk hoeft te maken. Voor mij was dit er zo eentje. Geniet nog even van je prachtige blonde lokken en wie weet verbaas je jezelf ook met de korte coupe straks . Je weet maar nooit hƩ. Sterkte met jouw traject en veel geluk toegewenst, daar kun je immers niet genoeg van hebben.
Liefs Bianca
Dat is zeker zo! En gelukkig ben ik ook erg goed in focussen op de mooie dingen in het leven. ššEven toegeven aan verdrietige momenten en dan weer door. Het moeilijke aan het verliezen van je lange haar en de mindset daarbij herken ik, want juist het feit dat je weet dat je niet meer beter wordt en dus ook nooit meer lang haar terug zult krijgen, maakt het voor mij moeilijk. Als je nog te genezen bent, kun je nog zeggen, hoppekee, vechten voor het goede einddoel en dat haar gaat wel weer een keer terug groeien!
Desondanks geloof ik ook in wonderen! En mijn chemo hoeft toch nog niet, want de uitzaaiingen zijn zo weinig toegenomen dat mijn arts het nog niet nodig vindt. Dus we gaan weer door, tot de controle in januari. En tot die tijd, als ik af en toe even denk aan de chemo die op een dag komen gaat, denk ik aan jouw verhaal en mooie koppie. En voor nu....Op naar heel veel geniet momentjes en ik hoop op wonderen voor ons beiden en iedereen hier die ze nodig heeft!ā¤ļøšfijne zondag! Liefs Marit
Hoi Marit,
Wat fijn om te horen dat je chemo nog even uitgesteld kan worden doordat de uitzaaiingen zo weinig zijn toegenomen. Hopelijk blijft het zich zo traag ontwikkelen. Sterkte en veel geluk voor de komende tijd!š
liefs Bianca
Wat een sterke vrouw ben je!
Ik zend je hierbij heeeeel veel kracht en liefde.
xx Dingolette
Dag Bianca,
Het is een hele stap. Dat merk ik achteraf pas, nu mijn haar weer terug groeit. Op het moment dat het eraf moest vond ik het haarverlies maar bijzaak, want ik moest vechten tegen iets groters. Heb er geen traan om gelaten, strijdbaar mijn pruik gedragen voor een maand of acht. Maar als ik nu terug denk aan mijn kale hoofd, geen wimpers en wenkbrauwen word ik geƫmotioneerd door dat beeld. Het was toch wel moeilijk, ik heb het alleen verdrongen.
Verder was het traject tot nu toe te doen, heb veel onnodige angst gehad voor de verschillende behandelingen. Ik wens dat je er goed doorheen mag rollen, zonder verdere bijwerkingen.
Heel veel kracht gewenst, Ineke
Beste Ineke,
Jouw verhaal kan zomaar de mijne zijn.
Alles op volle (stoere) kracht ondergaan en nu valt het mij heelzwaar. Stay strong ā¼
Wat mooi en herkenbaar verwoord. En wat een prachtig hoofd heb je zo!
Hoi Bianca, nog een paar weken en ik start met chemo. Mijn grootste spook in dit traject is het verlies van mijn haar. Diep respect hoe jullie ermee omgegaan zijn!! Ik kan alleen maar hopen dat net zo stoer als jij dit moment doorkom. Het geeft me hoop dat het misschien toch niet zo heftig is als het nu in mijn hoofd is. Je bent een inspiratie!
Groetjes Byllie
Lieve Byllie,
Ook ik start over een paar weken een traject , en ook ik zit met dat haar probleem. Vind het een vreselijk moment en hik er ook tegen aan. Daarentegen heb ik namens mijn broers en zus een mooi haarstuk van echt haar mogen aanschaffen , deze hangt al klaar.
Maar toch , welk moment is juist van verwijderen ? Daar zit ik mee.
Sterkte, Juanita xx
Hi Juanita,
lastig hĆØ... ik heb een haarstuk klaar voor bestelling en een paar mutsjes klaar liggen. Mijn kapster is al zo vertrouwd dat zij het op ieder gewenst moment voor me wil regelen.
Ga jij de cold cap proberen? Ik heb 8-12 een gesprek met de oncoloog. Van daaruit neem je k die beslissing. Ik neig ernaar het wel te proberen.
Uiteraard heel veel sterkte voor jou!
liefs byllie
Hoi Byllie,
Dankjewel voor je enorm lieve reactie! Wat betreft jouw haar, probeer erop te vertrouwen dat je ook daar je weg in zal vinden. Kaal, met haarstuk of mutsje op, doen wat bij jou past dat is het voornaamste. En ik denk dat het goed is dat er ook ruimte mag zijn voor het feit dat het niet leuk is, verdrietig en soms gewoon k.. Maar ik probeer me dan toch weer te focussen op de dingen waar het echt om draait en waar ik goede energie uit haal. Veel succes met je traject! Zet hem op, liefs Bianca
Dag Powervrouw !!
Zeer inspirerend, ik zit ook met het probleem wanneer eraf halen. Begin binnen een paar weken met chemo met haarverlies. Het staat jou echt geweldig , maar ja, ik ben 59... Dus hangt mijn haarstuk al klaar. Ik twijfel waar ik het zal laten verwijderen, bij de pruikendame of thuis, maar niemand heeft ervaring met de tondeuse ..
Liefs Juanita
Beste Juanita,
12 dagen na de eerste chemo viel mijn haar al met plukken tegelijk uit. De pruiken dame heeft de rest er samen met mijn dochter afgeschoren. Zij hebben daar een betere tondeuse. Heel veel succes met de Chemokuren. Ik hoop dat je er niet al te ziek van bent š¹š
Hallo Bianca,
Met tranen in mijn ogen lees ik je nieuwste blogs. Soms van het lachen, en soms omdat het mij raakt.
Maar wat lijkt het mij een moeilijk iets je haar af te moeten scheren. En wat had je inderdaad prachtig haar.
Ik wil jou, Bas en Finn nog heel veel sterkte wensen!!