Voor jou
37 jaar was ik toen onze oudste zoon werd geboren. Een klein wondertje na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wat een eileider koste. Een moeilijke start met Apgarscore 1 maar na reanimatie een krachtige wil om te leven.
Je hebt het niet gemakkelijk gehad maar nog steeds niet opgegeven ondanks je depressie en verslaving. Over 2 weken is het zover en ga je 5 weken naar de afkickkliniek, je wilt het heel graag... je wilt weer kunnen lachen en je normaal voelen en ik ben supertrots dat je deze stap zet. Daarna moet je naar een safehouse om te verankeren en terugval te voorkomen voor 6 maanden tot 1 jaar.
Ik ben aangekomen in het laatste stukje van mijn leven en jij staat met je 18 jaar aan het begin. Het doet verdomd veel pijn om jou in dit laatste stuk te moeten missen...jij niet meer dagelijks om mij heen...je nu al te moeten loslaten. Alles wat de kanker heeft afgepakt valt in het niet bij dit gegeven. Wat gun ik jou dat de scherpe randen worden weggenomen en jouw ziekte draagbaar wordt. Schaam je er nooit voor en voel je nooit schuldig, wordt weer gelukkig en blijf vechten voor je leven, ik geloof in jou!
Als je dit later eens leest weet dan hoeveel er van je wordt gehouden tot in het oneindige..
Mama.
15 reacties
Oh verdomme, ik huil tranen met tuiten. Geen grotere liefde dan die onvoorwaardelijke voor je kinderen. Alle goeds en liefs wens ik jou en je zoon! En je andere zoon ook, hoor XXX
Hartverscheurend, mijn moederhart huild. Angst depressies voor sommige onbegrijpelijk. Mij herinnerd het aan een jaar voorgaand mijn ziekte. Hopelijk is jou laatste reis met de mensen waar je van houd om je heen. Hopelijk kun je nog mee maken dat hij het overwonnen heeft.😪
Heel veel sterkte voor jullie als gezin en ook voor je zoon.
Liefs Alice❤😘
Wat dapper van je om dit zo aan je zoon te schrijven, respect!!!
Heel veel kracht gewenst voor jullie!!!
Liefs
Gisteravond heb ik je blog gelezen ik was er stil van. Die kinderen van ons, ons leven onze zorg. Heel veel liefs! Dikke kus
Intens respect.
In de ogen van de leeuwin zie ik jou.
Big hug Marieke
ohh my lieve Jolanda ,las je bericht met kippevel ,hoop dat alles komt ,je kinderen zijn je alles ,veel sterkte en vooral kracht toegewenst ,liefs v mij Marjo XxX
❤️
Jij je man en andere zoon sterkte, in het proces wat komen gaat voor Joeri
Lieve Joanda. Een mens kan alles krijgen in je leven .Toe je jong was en een zoon baarde.Had je het ook erg moeilijk .Jullie hebben nu twee zonen.Daar krijg je veel liefde van.En dat is goud.Ik hoop dat je die kanker van je afkan zetten. Wij hebben ook twee kinderen een jongen en een meisje. En vier kleinkinderen twee jongens en twee meisjes.ik hoop dat die kanker heel erg rustig blijft.En dat je later ook klein kinderen krijgt van je tweezonen.Hartelijke groeten Goya Wim
Aan je zoon,
Super dat je deze stap zet.
Het zal een hard gevecht worden, maar het valt in het niets met het gene je moeder al heeft gevoerd. Ze is een fantastische vrouw, die met haar blog al ontelbare mensen heeft geholpen. Ik weet niet welke verslaving je juist hebt, maar in mijn geval grijp ik nogal eens naar de fles. Fout natuurlijk.
Ik ga er ook mee stoppen, mijn keuze.
Dus Jolanda, uit respect voor jou xxx
Wat een bittere pil; de bitterste van allemaal. Je zoon niet meer om je heen en loslaten! Een van mijn zoons is het allemaal teveel geworden en wil voorlopig geen contact, maar ik sta nog niet aan t einde, jij wel! Woorden van troost heb ik niet; hier schieten woorden tekort!
Heel veel sterkte xx
Mijn hart huilt als ik dit lees. ik zou je willen troosten, maar weet niet hoe. Je geeft heel veel door je leven te delen. Veel respectxxxx
Lieve Jolanda, lieve moeder,
Wat bijzonder dat je deze hartverscheurende boodschap aan je zoon met ons deelt! Het maakt me verdrietig dat hij voorlopig niet veel bij je kan zijn, maar het is wel mooi dat hij het niet opgeeft. En je weet nooit hoe het loopt. Misschien lukt het je om de gewenste bejaardentijd mee te maken 😉 en kun je nog lang van hem genieten. Kanker is onvoorspelbaar. Soms...gaat het veel beter dan de artsen gedacht hadden. Als dat zo is, laten we ons graag verrassen! ☺️
Dikke knuffel! ❤️
Lieve Yolanda,
Je verhaal raakt me. Wanneer je kind het moeilijk en verdriet heeft, voelt dat onnoemelijk zwaar... Uit alles blijkt dat je als een leeuwin voor hem vecht. En er voor hem bent. Meer kun je nu niet doen. Loslaten is ook 'houden-van'. Ik wens je heel veel sterkte met alles dat op je zoon's weg komt. En op de jouwe.
X
Carolina
Woorden schieten te kort, ik hoop dat je kracht en wijsheid je overeind houden tot je zoon weer gezond is. Dit gun ik je zo. Loslaten is zo verdomd moeilijk.
een wijsheid van Bill, if you love Some body you let me go, the more you let go the more I love you.
Sterkte, wijsheid en kracht