Genieten

Lieve Jolanda,

Dit is beslist géén zeuren hoor! Je hebt gewoon gelijk! Het is toch een vreemde opdracht om te ‘genieten’ terwijl je weet dat je nog maar kort hebt... En als je veel pijn hebt: dan kán je niet genieten. De mensen zullen t vast goed bedoelen... Ik hoop nog veel van jou te kunnen lezen en ik hoop dat je nog mooie momenten en tijden mag meemaken. Ik geniet van de zon en t lezen van een boek terwijl de hond rond scharrelt. Hoe gaat t trouwens met je zoon die opgenomen is?

Warme groet Maria

Je zeurt niet lieverd... het moet onnoemelijk veel pijn doen om niet meer een normaal, vanzelfsprekend leven te kunnen leiden. Natuurlijk kun je leren om van de 'kruimels' te genieten, maar het lijkt mij een onnoemelijk zware klus om daarbij tegelijkertijd niet meer te verlangen  naar die hele koek. Ik en met mij velen hadden jou zo intens graag die hele koek gegund. Sterkte meis😙

Lieve Jo, als je het zo bekijkt/op vat gaan bij mij de haren ook overeind. Als je het zwaard van damocles boven je hoofd hebt moet je genieten? 

Kop op meid ze bedoelen het vast niet verkeerd. Soms weten ze hun geen houding te geven en kramen ze goedbedoelde adviezen uit.

Ook een dooddoener je moet het een plaatsje geven. Waar?

Heel veel sterkte en kracht.

Dikke tuut 😘😘

Liefs mij❤

Lieve lieverd, ik schrijf heel veel gedichten, spreuken en teksten. Natuurlijk zijn er een heleboel die nog maar 'alleen voor mij' zijn. Bedoeld voor iemand, bedoeld voor iemand op een moment dat het past. Nu is deze voor jou....

Wat heerlijk moet het zijn, niet te weten hoe het is om ziek te zijn; áltijd ziek te zijn.....

Om niet te weten hoe het is, áltijd te leven met die pijn in hoofd en hart en lijf; de pijn van het voor altijd ongeneselijk ziek zijn.

Nooit meer zonder pijn te zullen leven en nooit meer beter zullen zijn; wat heerlijk moet het zijn, om dat niet te weten......

Zo herkenbaar, geniet van alles, maar dat zwaard ligt in mijn nek. Wil mijn zoon gewoon zien opgroeien🥺

Beste Jolanda,

Ik lees al een tijd jouw blogs. Elke keer dat ik inlog hoop ik een bericht van jou te lezen, gewoon...omdat je ondanks deze enorm oneerlijke ziekte meestal zo ontzettend positief en strijdlustig bent. En een nieuw bericht van jou, betekent dat je er nog bent en de kracht hebt om te schrijven. Dat doet velen goed en geeft stiekem ook een heel klein beetje hoop “zie je er zijn ook mensen die aan deze ziekte lijden, zonder alleen maar te lijden”.

Natuurlijk is jouw lijden groot, ook jij hebt momenten dat je de strijd die je levert niet meer ziet zitten. 

Niemand kan voelen wat jij voelt, de fysieke pijn draag jij alleen en de mentale pijn kun je uiten , maar deze is zo ontzettend groot, je kunt het gevoel niet “echt” delen. 

Genieten van de kleine dingen klinkt zo simpel. Ga er maar aan staan als deze ziekte hebt met het vooruitzicht dat deze het gaat winnen.

“But not today” is jouw slogan.

Ik hoop met heel mijn hart dat die dag er voorlopig niet is voor jou, maar vooral dat de momenten samen met de mensen die je lief hebt nog betekenisvol zullen zijn. 

Lieve groet,

van Sharon

Ach Jolanda genieten is maar een woord. Ik stoorde me eerst ook aan die woorden, geniet, vooral positief denken, pluk de dag. Ik denk dat de meeste mensen niet weten wat ze moeten zeggen en als je je slecht voelt en niet kan wat je wil stoort alles je. En ik moet ook zeggen nu ik me beter voel ik ook echt geniet van alles. De bomen worden weer groen, dat is normaal mam zei mijn jongste dochter, inderdaad maar ik vind het prachtig!  Gezonde mensen weten niet hoe fijn het is om onbezorgd te kunnen leven, zonder te weten dat ze binnen een bepaalde tijd er niet meer zullen zijn. Iedereen gaat dood, inderdaad en toch is het anders! Op naar de zomer en g....t! Dikke kus

Niet te genieten ben je als je niet genoten hebt. als je vergeet te genieten van dat wat je ooit hebt genoten geniet je niet. Pluk de dag is er ook zo 1, ik ben verdomme zo moe om die klote trap te pakken om te plukken dat ik niet te genieten ben en dus niet heb genoten. Alles wat ik ooit gedaan heb en niet van heb genoten mis ik nu ik niet te genieten ben, en heb je al genoten of geniet je niet.

Een mooi zonnetje met een strand stoeltje had ik willen tekenen maar ik geniet de kennis niet om dat te kunnen tekenen en ben dus even weer niet te genieten.

Sterkte XX

En laat iemand dat verdomde klote zwaard nou eens ophalen, desnoods hang je hem bij mij.

Lieve Jolanda,

Wat beschrijf je dat weer raak. "Genieten hoor" ,  was de kop van een van mijn eerste blogs. Zoals je schrijft; zo veel mensen zeggen dat tegen je dat ik er lichtelijk van in paniek raakte  en me bij alles wat ik deed afvroeg of ik wel genoeg aan het genieten was. Lotgenote Kaatje heeft dezelfde ervaring. Ik geniet me suf, zegt ze dan.  We hebben heel lang onder iedere mail of app geschreven: "p.s., niet vergeten te genieten hoor.

  Je bent een dapper mens en je schrijft open en eerlijk. En wij mogen genieten van  jouw gave om te verwoorden.

Lieve groet, Lenneke

Woorden naar mijn hart, Jolanda!
Het is zo'n cliché, dat genieten. Mij stuurde een collega, twee weken na de diagnose die als een doodvonnis voelde, een kaart met de volgende tekst:
"Wat een vreselijk bericht heb je gekregen. Ik hoop dat je nu kunt gaan genieten van de goede dingen van het leven." Ik ging door het plafond.

Maar net als jij kan ik het wèl hebben als mensen het op deze site elkaar toewensen. Wij weten allemaal hoe moeilijk het is, en hoe extra waardevol als je het toch weer even kunt.
Dus toch, lieve Jolanda, toch zou ik het je zo graag willen toewensen, dat je het af en toe nog mag meemaken, ondanks alles...
 

Haha, zo herkenbaar. Ik hoorde mezelf laatst nog mopperen: o jee, weer een nieuwe opdracht: ik moet genieten. Honderd punten voor je geweldige verhaal.

Lieve Jolanda, rare mensen hè, die mensen. Ga genieten, ga mannendingen doen, ga zo maar door. Hoe? Een dag zonder pijn, zorgen,  is al genieten. Een bakje troost onder een parasol is al genieten. Niet het grote moeten genieten. Dat is net als opzitten, en vooral laten zien dat je geniet. Ze weten het niet beter. Ze zeggen iets wat ze anderen hebben horen zeggen. Heerlijk toch, die onwetendheid. Er staat geschreven, zalig zijn de onwetenden.

💋💋Joke en Tom. 

Genieten, breek me de bek niet open. En 'zeur' er alsjeblieft op los! Alleen mensen met kanker (of een andere ongeneeslijke ziekte, of partners) weten wat je bedoelt. Soit.

Als ik mijn jongens maar zelfstandig en zelfredzaam zie worden, vind ik het goed. Jouw jongste is 14, dus je hebt nog even te gaan! Dikke kus XXX

Lieve Jolanda, mensen vergeten dat leven met beperkingen (op wat voor manier dan ook) tijd vraagt om mee om te gaan. Om dat nieuwe leven eigen te maken, dat kost frustratie, kracht en energie. En zou alleen maar genieten op een gegeven moment niet ontzettend saai worden 😉 nee hoor Jolanda, volgens mij doe je het prima 👍🏼😘😘 xx

Lieve Jolanda. Ik begrijp jouw dat iedereen zegt je moet tegen vechten en geniet van kleine dingen.Maar zo werkt het niet. De zorgen zijn zo groot dat je steeds die lieve woordjes niet meer hord .Vooral de zorgen wat er met jouw gezin gaat gebeuren als jij er niet meer is. Een moeder is daar erg mee bezig.Ja Joanda er is nieuw mant die jouw kan helpen. Alleen je kop niet laten hangen.Vooral blijven vechten.  AFZ. Wim.  Of  Goya

Het is weer een poos geleden dat je de kuur heeft gedaan. Hoe gaat het nu met je?? Waarom is die kuur van je oudste zoon mislukt?? AFZ Goya

Jolanda. Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat.lk ben alle blogs aan zoeken maar kan van jouw niets vinden. Ik hoop dat er niets erge is bijgekomen AFZ. Wim

Lieve Jolanda. Ik zoek steeds naar jouw. 

Frie. Bedankt dat je op mijn vraag heeft gereageerd AFZ Wim