De tegenslag

De tegenslag

Hier ben ik weer met het vervolg van mijn verhaal over strottenhoofdkanker. Op 6 maart 2012 weer voor controle naar het AVL. Het ging allemaal vrij redelijk, had vrij veel last van slijmvorming en had het soms wat benauwd. Ik verwachtte dat het wel zou meevallen en dat het na een tijdje wel beter zou gaan. Maar de arts liet voor de zekerheid een echo van de keel maken en het bloed controleren. Voor de echo kon ik de volgende dag al komen. Tijdens de echo zei de radioloog dat hij wat onrustige cellen zag en dat hij een cytologische punctie ging nemen (voor de zekerheid, het konden ook goedaardige cellen zijn). Dat gebeurde en over 10 dagen moest ik terug komen voor de uitslag .Toch wel wat nerveus naar het AVL in de hoop dat het allemaal mee zou vallen, maar eenmaal binnen bij de arts werd er direct gezegd dat het foute boel was. Op dat moment voelde het alsof de grond onder mijn voeten werd weggeslagen. Dat kon toch niet, nog geen drie maanden terug was ik 'schoon' verklaard en nu uitzaaiingen???

En weer door de medische molen!!

Er zaten links in mijn hals uitzaaiingen in mijn lymfeklier. Die moesten operatief verwijderd worden en daarna zou bekeken worden of er ook bestraling nodig zou zijn. Na eerst weer allemaal onderzoeken CT-scan, echo en gesprekken met verpleegkundige, en een radioloog op 20 en 21 maart over eventuele bestraling, werd ik op de wachtlijst gezet voor opname voor de operatie. Dat gebeurde op 11 april 2012. Tijdens het verwijderen van de lymfeklier werd er vastgesteld dat er een kwaadaardige cel was open gesprongen. Dat hield in dat er ook bestraling nodig was na de operatie. Na de operatie weer aan de sondevoeding, toch weer door mijn neus. De verpleging moest goed in de gaten houden dat er niet weer een ontsteking zou ontstaan. Mocht dat wel gebeuren, dan zou de optie een (PEG) buiksonde zijn. Na 4 dagen weer naar huis, nog met drain en dat zou door de thuiszorg verzorgd worden en zij controleerde ook de neussonde. Op 29 mei begon de eerste bestraling tot 6 juli. In het begin geen last geen last van de bestralingen. Aan het einde van de bestralingen wat last van een rode huid maar dat was met een zalf geen probleem. Wel kreeg ik tijdens de bestralingen steeds meer last van mijn neus & keel. Na 4 weken begon de korstvorming waardoor ik het ook weer benauwd kreeg. Mijn lichaam stootte de slang in mijn neus af door het er spontaan uit te werpen. De verpleegster van de thuiszorg belde direct met het AVL waar ik dezelfde dag terecht kon. Er werd eerst weer een slikvideo gemaakt om te kijken of ik weer zelfstandig kon slikken. Maar dat ging nog steeds niet goed; de vloeistof kwam weer in mijn luchtpijp terecht. Ik moest blijven en er werd een PEG-sonde via mijn buik geplaatst. Na vijf dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen, mocht ik op 10 juli 2012 weer naar huis (met PEG-sonde).

Thuis werd door de thuiszorg mijn keel & slokdarm (waar de slang door gelopen was) verzorgd en verneveld om de ontstekingen te laten genezen. Het ging gelukkig weer een tijdje goed totdat de wijkverpleegster vond dat de PEG er niet goed uitzag en ontstoken was. Gebeld naar het AVL; ik moest direct komen. Inderdaad, het zag er niet goed uit. Het was aan het zweren. Opnieuw opgenomen om de PEG te verwijderen. Omdat het slikken nog steeds niet lukte, moest ik toch weer aan de neussonde. Die periode heb ik 3 weken in het ziekenhuis gelegen. In deze drie weken is er enorm veel gebeurd. Bijna al de voeding spoog ik weer uit, bloedingen in mijn keel en neus, de wond in mijn buik wilde niet genezen. En ook kreeg ik het steeds benauwder. Daarom moest ik weer een kijkoperatie ondergaan, waaruit bleek dat door fibrose en oedeem mijn luchtpijp te nauw was. Er is toen een tracheotomie verricht (een canule in de luchtpijp). Nadat de verpleging mij geleerd had hoe ik het moest schoonmaken en ik kon spreken door middel van een spreek-canule, ging het langzaam de goede kant op en mocht ik weer naar huis. Dat ging redelijk goed en na een paar weken weer een slikvideo. Daarna mocht ik ook weer zelfstandig proberen te eten en te drinken.

Nel