1e controle afspraak
Vandaag is het 26 December 2025.
Graag wil ik jullie vertellen over mijn 1e controle afspraak. De controle om te kijken hoe mijn buik er van binnen uit ziet. Of alles goed is genezen, er geen rare of vreemde dingen te zien zijn.
Ik had al lang van te voren te horen gekregen wanneer de controle zou zijn. En ookal duurde dit nog best wel lang, het hield mij constant bezig.
Op 5 december 2025 zou de controle plaats vinden en ik vond het helemaal niets. De maatschappelijk werkster (die mij nog steeds begeleid) vroeg mij waarom ik er zo mee bezig was…Ik vertelde dat ik weer in die stoel moest gaan zitten waar ze toen hebben geconstateerd dat ik kanker had. Dat ze mij pijn hadden gedaan en dat ik ontzettend bang was.
Het hele gebeuren zag ik weer voor mij en ik was dan ook meteen helemaal van slag. Het hield mij zo bezig, dat ik heel erg in mezelf was gekeerd. Onbewust was ik er elke dag mee bezig. Ik voelde mezelf onzeker en angstig. De maatschappelijk werkster gaf mij wat tips mee om de weken toch door te komen voordat de controle afspraak zou komen.
Op 5 December 2025 kreeg ik de 1e controle (echo). Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten in de wachtkamer en werd ik snel naar binnen geroepen. De gynaecoloog noemde mijn naam en liep voor naar de spreek / behandel kamer.
Ze was erg aardig en geduldig en we praten eerst over van alles. Daarna vroeg ze hoe het met mij ging, of ik problemen had, of andere dingen.
Ik vertelde over een opgezette buik die ik soms heb, pijntjes rond het litteken en dat het soms wat langer duurt met uit plassen. Ze gaf hier uitleg over en daarna vroeg ze of het goed was, om te gaan kijken.
Tijdens de controle keek ik mee op het scherm en vertelde de gynaecoloog wat ze zag. Er werden nog wat testen uitgevoerd en daarna deed ik mijn ondergoed weer aan. De controle duurde ongeveer 5 a 10 minuten.
Na de controle vertelde de gynaecoloog dat het allemaal goed was genezen. Er waren geen vreemde of rare dingen te zien. Ze was heel tevreden en wilde mij over 3 maanden weer terug zien voor de volgende controle. Alles is goed!
Dennis en ik liepen de spreek / behandel kamer uit en waren super opgelucht. We hadden ons allebei onzeker en angstig gevoeld. We liepen blij naar de uitgang van het ziekenhuis. Om het toch even te vieren kocht ik een ijsje en daarna liepen we naar de auto.
Onderweg naar huis praten we er nog even over door en belde we naar familie met de goede uitslag.