Kennismaking met de oncoloog 3 sept. 2018

Gisteren had ik eindelijk mijn kennismakingsgesprek met de oncoloog. Ik kreeg de uitlag van de pet-scan en mijn behandelplan.

Het ging mis met de bevestiging van de afspraak, die had ik nog niet ontvangen. Uiteindelijk toen ik gistermiddag thuiskwam, zat die in de brievenbus. Een beetje laat als ik gisteren om 11.00 uur de afspraak had.

Ik was nog nooit op oncologie geweest en had dus geen idee hoe het werkte. Ik zag wel de wachtruimte, maar er stond nergens waar je je moest aanmelden. Dat bleek dus ergens om een hoekje te zijn. Niet duidelijk. Kom ik bij de balie, vraagt de verpleegster heel vrolijk: hoe is de pijnscore vandaag? Ik kijk haar verbluft aan en antwoord op dezelfde vrolijke toon: 0, want ik ben nog niet begonnen met de behandeling.

Afwachtend volgde ik de oncoloog toen hij ons binnenriep. Hij ging ervan uit dat ik al het plan en de uitslagen had gehoord. Nee, dat had ik niet. Snel maakte hij het belangrijkste nieuws bekend: de pet-scan zag er perfect uit, geen verdere plekken gevonden, behalve in mijn borst en oksel. Zorgvuldig legde de oncoloog alles uit. Wat een fijne man! Mijn vertrouwen was weer terug.

Ik heb gevraagd naar een coldpack, maar dan was er nog een hele grote kans dat ik mijn haren zou verliezen. Vind ik een te groot risico, dus de kapper bellen om een afspraak te maken.

Gisteren kwamen we een tante tegen die meewarig tegen me zei: pechvogeltje. Aan dat woord heb ik een hekel. Maar gisteren zei de oncoloog: u rookt niet, u drinkt niet, er is geen borstkanker in de familie. U heeft eigenlijk gewoon pech. Nou, zei Ruud, dat woord zou ik niet gebruiken. Verderop in het gesprek gebruikte ikzelf een keer het woord pech, waarop de oncoloog lachend zei: u zegt het nu zelf, ik durf niet meer. Kijk, met zulke mensen kan ik praten!

Aan het eind zegt de oncoloog: ik ga alles in het dossier zetten en u krijgt vanzelf bericht. Ik vroeg: ik moet het dus allemaal afwachten? Hij: precies. Ik: dat wordt lastig, ik ben een controlfreak. Hij grijzend: ja, dat wordt dan lastig voor mensen zoals u. Oeps, kent hij me nu al?

Het precieze behandelplan is afhankelijk van de tumor. Hoe reageert de tumor op de chemo? Geen idee, het is een kwestie van afwachten. Hoe reageer ik op de chemo? Ik heb geen glazen bol, dus ik weet het niet . En soms is het denk ik ook maar goed om niet alles te weten.

Ik ben nog teruggegaan naar mijn werk, maar merkte dat concentreren even moeilijk was. Ik voel me verscheurd door mijn ziekzijn, het uit handen geven van alles wat met mijn ziekte te maken heeft en mijn werk goed willen doen. Ik weet dat mijn gezondheid het belangrijkst is, maar ik voel nog steeds verantwoordelijk. Ik merkte dat het me teveel werd en heb me toch ziek gemeld. Donderdag heb ik een gesprek, omdat ik op dit moment nog geen data weet. Hopelijk donderdag wel en dan kunnen we verdere afspraken maken. Voor iedereen moet duidelijkheid komen.