PIJNTJES
PIJNTJES
Ze komen en ze gaan, pijntjes, iedereen kent ze wel, de één wat meer vervelend dan de ander.
Als je, zoals wij hier allemaal bij elkaar een vorm van kanker hebben dan kunnen die pijntjes best wel eens een eigen leven gaan leiden in je hoofd.
Zoals ook nu ook op het moment bij mijzelf.
Mijn Prostaatkanker is al een tijdje stabiel maar ondanks dat voel ik wel dat mijn lichaam heeeeel stilletjes aan achteruit gaat. Sneller moe, meer slapen op een dag en vooral, meer pijntjes.
Nu heb Ik al een tijdje pijn in mijn schouder en ook last van kleine spasmes waardoor ik soms andere letters typ of een beker laat vallen. De pijn wordt nu door een fysio behandeld, soms zit mijn hele schouder strak ingetaped, toch blijft de pijn. Soms gaan mijn gedachten met me op de loop en vrees ik voor uitzaaiingen in mijn schouder of nek. Ik moet nog even voordat ik weer naar de Urologe kan maar er zijn dagen dat ik wel een eerdere afspraak zou willen maken. Of anders een foto of scan van mijn schouder.
Toch nog even mijn gedachten over laten gaan?
4 reacties
Je kunt sowieso eens bellen om advies, of het misschien verstandig is om de scan naar voren te halen. Het kan natuurlijk ook iets anders zijn, een ontsteking of zo, maar bij pijn weet je het toch maar nooit. Kop in 't zand steken is ook een strategie, maar het voelen van pijn kan zo knagend zijn.
Sterkte!
Hanneke
Lieve Hanneke,
Dank je voor je advies om de scan en afspraak naar voren te halen. Kop in het zand steken doe ik niet, ik hoef ook niet met ieder pijntje aan te kloppen bij de Urologe anders wordt je op een gegeven moment niet serieus meer genomen.
Nogmaals dank voor het meedenken en ik ga die afspraak en scan proberen naar voren te halen. Ik heb een vrij meedenkende Urologe.
Gr Robert.
Hey Robert,
Goed weer een keer van je te horen! Maar wel vervelend dat je last van pijn hebt die een rommeltje in je gedachten vormt.
Net als Hanneke zou ik vragen of de afspraak naar voren kan. Of in ieder geval dat er naar gekeken wordt. Krijg de indruk dat je hier toch al even mee loopt, dus het is geen gepiep van gisteren. Piepen doe je trouwens niet zo gauw, heb ik de indruk.
Daarnaast, al is het niets, dan is het sowieso fijn als je gerustgesteld bent. Als dat vervelende stemmetje er eenmaal zit, gaat ie niet zo gemakkelijk weer weg. Het is ook niet fijn als je nog een langere tijd ongerust moet zijn.
Sterkte!
Lieve groetjes Hebe
Dag Robert,
't Is al weer even geleden dat 'n gevoel in m'n buik dat hetzelfde was als toen het ged .... begon. Ik heb toen ook niet gewacht tot een volgende afspraak maar de uroloog gebeld voor een scan. Hij ging daarin mee en ik kreeg op korte termijn een scan. Gelukkig was er niets meer op te zien dan de gebruikelijke beelden, maar ik was in ieder geval gerustgesteld.
Ook ik heb de nodige pijntjes die door de uroloog niet te duiden zijn. 's Nachts regelmatig veel spierkrampen in m'n kuit en behoorlijke pijn in m'n scheenbeen.
Ik houd het maar op de bijwerkingen van het hormoonpreparaat dat ik elk half jaar in m'n buik gespoten krijg.
Inmiddels heb ik een pees afgescheurd in m'n schouder en heb regelmatig 'n slijmbeursontsteking in m'n andere schouder. De radioloog sprak van "een aparte schouder" en "tot volgend jaar".
Maar ja. Als je bedenkt wat kanker allemaal met je kan doen is het niet zo vreemd dat er de nodige ongemakken bijkomen.
Voor mij is het allemaal nog goed te doen. Ik denk mede omdat ik probeer al deze pijntjes "me eigen te maken". Wellicht komt het ook omdat door al deze ongemakken ik me wat minder kan bewegen en niet meer al die leuke dingen kan doen die ik vroeger wel kon. Maar er blijft voor mij toch nog voldoende over om van te genieten. En dat blijf ik zeker doen zolang ik dat nog kon.
Houd vol Robert!
Groet,
René