Twee weken verder

Het gesprek van maandag laten bezinken, chemo. Als dat nodig is om er zeker van te zijn dat er geen foute cellen meer in mijn lijf zwerven, dan moet dat. Niet alle vragen zijn beantwoord maandag, de oncoloog gaat het ons nog duidelijker maken. Waarom is de oncoloog er nu niet meteen bij? Tja de chirurg gaat niet over de agenda van de oncoloog. Dat is iets waar we de vorige keer zo tevreden over waren, iedereen was paraat. Thuis veel telefoontjes, berichten en op tijd naar bed, kapot ben ik. Nog steeds lekkage, dus alles inpakken met wondverband. Een nacht vol met dromen, ik ben absoluut 's nachts aan het verwerken. Maar ik slaap heerlijk. Dinsdag weer bezoek 's morgens van Karin, we lopen samen naar de Deka, even een boodschapje doen. Toch weer een beetje starten met beweging en lekker naar buiten. Ondertussen wordt er wondverband bezorgt 100 stuks, waarom nu weer zoveel? Ik denk niet dat ik er zoveel nodig heb. 's Middags komen Joke en Pé, fijn die mensen om je heen. We luisteren naar de uitslag en hebben het er uitgebreid over. Ik stuur José een berichtje of ze het woensdag druk heeft. Joyce is jarig en ik wil haar verrassen op haar verjaardag en of ze mee kan. 🥳 José vindt het een fantastisch idee en neemt gewoon vrij, dat is lief. Dan is het woensdag de wekker gaat vroeg, Jan moet werken. Ik slaap daarna niet meer, lig een beetje te luisteren naar 538, als ik een berichtje krijg van Jan. Hij heeft Joyce gesproken en ze zal rond half 1 weer thuis zijn want ze gaat lunchen met Roos in Breda. Oké, wat nu eerst maar douchen. Wondverband is bijna schoon, oké, ik lek niet meer. fijn dat ik die 100 stuks wondverband heb. Ik bel Roos; "je gooit m'n plannetje in de war". Maar dan bedenk ik dat we ook naar Breda gaan. Roos stuurt het adres en we houden contact. Na een lange rit staan we voor de lunchtent en tikken op het raam. Joyce, Roos en Lize zitten daar, Joyce kijkt op. Dat gezicht, jammer dat we het niet gefilmd hebben. Maar de verrassing is geslaagd. We hebben heerlijk geluncht en we zijn nog even meegegaan naar Dongen. En dachten voor de files uit te gaan terug naar huis. Maar rond 3 uur staan er al files. 😔 Het was een vermoeiende maar geslaagde dag. Op tijd in bed maar. Weltrusten💤