Het busje naar het volgende stationnetje gepakt...
Nadat ik rustig heb staan wachten op mijn bussie kon ik instappen naar mijn volgende halte, was wat vertraging en moest een halte terug omdat iets niet gezien wat op de MRI dus dan maar nieuwe echo en kijk daar was de tumor wel te zien die zich verstopt had, maar weer ff en stil blijven liggen en hoppa mijn bussie kon weer verder naar de volgende halte. Wel even wachten want de uitslag en volgende halte waren iets verder op in de route. Dan uiteindelijk de halte met de uitslag die eigenlijk al geen verrassing was borstkanker in beide borsten maar dat gaan we weghalen. Besloten was als ik het er mee eens was dat na het verwijderen van de 3 knikkers ze gelijk mijn borsten gingen liften. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen, gelijk 2 nieuwe titties als een 18 jarige niet dat ik dat uit mijneigen had gedaan als ik niet in dit bussie terecht was gekomen want ik was echt wel trots op de 2 vriendinnetjes die ik had. Mijn volgends halte was dan ook afspraak om te zien of er wat moois van gemaakt kon worden onder deze omstandigheden. Geen probleem dus op na de volgende halte gelukkig zat daar niet heel veel vertraging in hoewel wel op de dag van de operatie. Als eerste aan de beurt en toe helaas mevrouw we moeten nog even geduld hebben... Problemen met de deur van de operatiekamer, ach dat gebeurt met mijn bussie ook wel eens dus die 20 min konden er ook nog wel bij. Eindelijk zover, operatie zelfde dag weer lekker naar huis en dan rustig aan herstellen, o ja en vooral niks tillen want een pak melk is al te zwaar. Dat was wel ff een dingetje in mijn ogen weegt zoiets natuurlijk helemaal niks maar goed maar ff aan een ander vragen voor boodschappen. Braaf de tijd uit zitten met niet te veel tillen .
De volgende halte kon me niet snel genoeg komen, te horen krijgen dat die vreselijke bh niet meer continu gedragen hoefde te worden dat was gewoon een feestje waard. Die mooie meiden weer even lekker de vrijheid geven.
Iedereen was gelijk benieuwd hoe ik me voelde, tja dat bussie is nog steeds hetzelfde, ik ben ik en tot nu toe niet veranderd ( oke 2 nieuwe titties) maar dat is dat ook alles. Ik weet niet hoe ik me anders moet voelen, ja het is waar ik heb kanker dat heb ik gekregen zonder dat ik er om gevraagd heb en helaas ik kon het niet meer retour sturen. Ben ik boos, nee. Ben ik verdrietig: nee. Ben ik kwaad: nee. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik gewoon domme pech heb gehad en daar gaan we gewoon verder mee leven.
Mijn volgende halte was de cursus: Hoe ga ik licht geven. Wel de verkorte cursus van 5 daar ben ik dan wel blij om want tijdens cursussen kan ik nooit lang mijn aandacht erbij houden dus 5 x 25 min op powerbank is mij dan ook lang genoeg. Gelijk ook de cursus 25 x diep ademhalen en vasthouden gevolgd en daar ben ik dan ook voor geslaagd.
Volgende halte had ik graag overgeslagen maar helaas ik was er al voor opgegeven en mag gelukkig de verkorte versie gaan volgen ze konden me niet beloven dat ik overal vrijstelling voor ga krijgen dus neem ik zelf hier en daar maar even het voortouw in. Geleerd dat voorbereiding soms wel handig is. Gelukkig is dat bussie nog niet gearriveerd en mag ik nog even 2 a 3 weken genieten van de wel verdiende vrije tijd waarin ik maar leuke dingen ga doen tot ik weer in moet stappen....
1 reactie
Lieve jij,
Wat kan jij leuk schrijven. Mooie metafoor van de bus.
Ik ga je volgen.
Liefs, Monique