Next stop; Chemo

Goed, we zijn weer een stukje verder. Inmiddels hersteld van de operatie, maar dat viel me wel echt tegen. Heb me echt ruim een week een hoopje ellende gevoeld. Rondsjouwend met drainflessen aan twee kanten. Voelde me zo’n ontzettende patient. Maar elke dag een beetje beter. Daar heb ik me aan opgetrokken.

Had ook al de eerste afspraak voor het bijvullen van de tissue expanders, maar helaas nog teveel vocht er omheen om veilig te kunnen vullen. Dus we proberen we het over 3 weken nog eens.

We zijn de volgende fase ingegaan. De chemo. In totaal 4 x chemo met twee weken ertussen en dan nog 12 x chemo met 1 week ertussen. Dus tot ergens in september ben ik onder de pannen. 
Viel me wel wat tegen eerlijk gezegd. Maar misschien heeft dat te maken met het feit dat de tumor toch uiteindelijk de gradatie 3 verdienden in plaats van de eerder beoogde graad 2. Maar mezelf even een baaldag gegund en door.

En na een redelijk beladen weekend, gisteren mijn eerste chemo gehad. Ik zag er tegenop. Tegen de behandeling zelf, maar nog veel meer tegen de korte en lange termijn effecten voor mijn lichaam. Mijn aanleg om misselijk te worden van medicijnen, speelde ook zeker mee.

Gelukkig viel de behandeling zo ontzettend mee. Enige slechte nieuws is dat ze me vast voorbereidde dat ze wellicht een pik-lijn moeten gaan aanbrengen omdat ze verwachten anders geen geschikte aders meer te kunnen vinden voor de chemo. Daar baal ik van want dat schreeuwt weer echt “patiënt” en daar vecht ik zo hard tegen. Maar zal met mijn kale kop straks toch al wel snel dat stempel krijgen.

Maar de chemo zat we in iets meer dan een uur al in, dus had nog geen tijd om mijn lunch te verorberen. Wel leuk dat ik mijn chemobuddy Ytha nog even zag. Die had mij de dag daarvoor voorzien van een chemo survival pakket compleet met t-shirt en feestmuts.  Verder voelde ik me prima. 
 

Pas rond het avondeten merkte ik dat ik ineens moe werd. Beetje misselijk, beetje hoofdpijn, lijf tintelde. Beetje gevoel dat je hebt de dag voordat je ziek wordt. Dus was benieuwd hoe ik me vandaag zou voelen. Dag 2...

Ik was zo opgelucht dat ik me eigenlijk heel oké voelde. Vandaag zelfs met Fer en de kids even naar een strandje gegaan. Wel allemaal met minimale inspanning gedaan. Merkte rond etenstijd weer dat de batterij snel leeg raakte. Dus maar weer langzaam richting mijn bed gegaan. 
Maar ga er vanuit dat het morgen weer een beetje beter gaat. Al heb ik vanavond een spuit laten zetten (Ernst bedankt) die zou moeten zorgen voor een boost van mijn afweer, maar wel diverse fatale bijwerkingen kan hebben... en daarnaast nog een boodschappenlijst aan andere bijwerkingen. Dus heel benieuwd hoe ik morgen wakker wordt. 

Ach, laten we hopen dat ik ook hier weer mazzel mee heb. Heb vast nog ergens een beetje liggen. 
Maar de kop is eraf! En het is allemaal iets minder eng dat ik had voorzien. Op naar chemo nummer 2.