Weer tegenslag

vrijdag 11 oktober 2019

Weer tegenslag

Alsof het nog niet genoeg was allemaal,.....
Ik ben blijkbaar nog niet op de top aangekomen, want tot nu toe gaat m'n achtbaan steeds een stukje hoger en wordt er telkens een stukje meer van mijn incasseringsvermogen gevraagd.

Eigenlijk ben ik gewoon verbaasd over mezelf. Dat ik elke keer toch weer zo in shock raak op het moment dat ik slecht nieuws krijg. Je zou zeggen dat ik er inmiddels aan gewend zou moeten zijn, of het aan zou moeten zien komen, maar dat is dus niet het geval.

Naar buiten toe ben ik altijd sterk en positief, want ik moet doorgaan, niet zwak zijn, klaar staan voor iedereen en anderen helpen met problemen oplossen.
En zo zien anderen mij ook: "Jij bent sterk, dit kan je en het komt allemaal goed!!" zegt iedereen.
Het liefst doe ik alsof er niets aan de hand is en er ook niets verandert. Nu niet, en straks ook niet. Maar diep van binnen ben ik nu even kwetsbaar en moet ik onder ogen zien dat ik geen superwoman ben en niet alles kan wegwuiven met een glimlach.

Woensdag mochten we weer aantreden in het ziekenhuis om de uitslag van de stereotactische punctie aan het horen. De chirurg draaide er eerst een beetje omheen en begon met de voorgeschiedenis samen te vatten, voordat ze ter zake kwam.
Op het moment dat ik dan hoor wat ze zegt, voelt het alsof ik in ene in een prop watten zit en alles op afstand binnenkomt. Ik kan dan niet meer reageren. Alleen nog maar knikken en heel benepen "ja" en "nee" zeggen. Dan word ikzelf en alles om me heen koud, en krijg ik hartkloppingen.
Daags daarop blijft dat gevoel regelmatig terugkomen. Vooral als ik in m'n eentje ben.

Maar goed: het nieuws van de chirurg,....
De tumor blijft zoals ie is.
Kwaadaardig, traag groeiend, hormoongevoelig en niet agressief.
De kalkspatjes (calcificaties) bleken op de MRI al, een groter gebied te bestrijken als dat ze eerst dachten. Ze zitten op één plek gecentreerd en vanaf daar waaieren ze uit.
Middels de punctie wilden ze vaststellen of het om goed- of kwaadaardig weefsel gaat.
Het is nu bewezen dat het DCIS is.
Kalkspatjes gaan vaak gepaard met DCIS en omdat deze kalkspatjes goed te zien zijn op röntgenfoto's zijn ze vaak een voorbode van DCIS.
DCIS is een voorstadium van borstkanker en als ze al het weefsel met kalkspatjes (en dus DCIS) gaan weghalen, wordt er ongeveer 20 à 25% van mijn totale borst verwijderd, cilindervormig, ongeveer 5 cm groot.

Dat was het slechtste nieuws,....
Nog een vieze tegenvaller was dat de operatie pas op 1 november wordt uitgevoerd, ondanks dat ze vorige week toch écht hadden gezegd dat ik geen wachttijd meer zou hebben, en dat ik weer terug in het programma zou worden geplaatst zodra er duidelijkheid was. Niet dus.

Maarrrr,.... Ik heb wél een bonus kaartje gekregen voor de plastische chirurg.
Als ik namelijk perfect symmetrisch wil worden is dit hét moment om mijn wensen lijstje in te leveren.
Lucky me!! 😜