Behandeling dan nu eindelijk gestart
Ik ben misschien wat ongeduldig. Maar zo maar afwachten met een stempel KANKER kan ik niet. Dus er moest snel actie komen. Begin januari was het toen ik DE diagnose kreeg. Half februari dat er echt actie is gekomen. Dat is eigenlijk heel snel, maar voor mijn gevoel.....
Ik heb nu een operatie gehad waarbij mijn eierstokken en eileiders zijn weggehaald. Mijn hormoon gevoelige tumor zal het nu zonder die hormonen moeten gaan doen. Daarnaast slik ik nu elke dag een tabletje, Letrozol. Dat zal de rest moeten gaan doen. Hopelijk gaat hiermee mijn KANKER iets kleiner worden en in ieder geval stoppen met groeien. De tijd zal het gaan uitwijzen. Het idee is dat zolang het in de botten zit het daar goed zit. Heel veel kwaad kan het daar niet. Dus zaak om het zo lang mogelijk daar te houden.
Ik heb recent een echo en een CT scan gehad. Dit is nog net na de operatie, dus dan verwacht je nog niet veel effect. Goed nieuws gelukkig: De KANKER was nog steeds ongeveer even groot en er waren GEEN nieuwe plekken zichtbaar. Heeeel fijn! Nu is het 3 maanden afwachten. Dan krijg ik namelijk mijn volgende scan. Zolang het goed gaat elke 3 maanden. Het effect van deze behandeling duurt even, maar hopelijk is er over 3 maanden een effect van de behandeling zichtbaar. Afwachten dus. En als ik tussendoor twijfel of last krijg van iets kan ik gelukkig wel altijd bellen. We gaan het zien.
Van de KANKER zelf merk ik fysiek gelukkig nog helemaal niks. Helemaal geen pijn of zo. Ook heb ik tot nu toe geen bijwerkingen van de behandeling. Deze kunnen nog wel komen. Maar voor nu lijkt het dus even of alles gewoon door kan gaan zoals het was. Dat voelt als lang geleden (maar is eigenlijk ook weer niet zo lang geleden). Ook heel raar. Maar zeker ook heel fijn! Hopen dat dit nu nog heeeeel lang zo blijft.
3 reacties
Jee zeg, dat gun je toch niet eens je ergste vijand. Van knobbeltje tot uitzaaiingen in je botten. Gelukkig weet ik niets van borstkanker, ik heb genoeg aan de mijne. Desalniettemin blij dat je ons gevonden hebt, want hier kom je in een warm bad van begrip.
Ongelofelijk heftig, zo jong al uitgezaaide borstkanker! Wat een mokerslag. Ik kreeg die diagnose toen ik 52 was en dat vond ik ook al veel te vroeg.
Veel herkenning hier dus in wat je schrijft. Hoe je leven ineens totaal verandert, de onbezorgdheid die weg is. Maar óók de hoop dat behandelingen gaan werken en dat je nog heel lang hier mag blijven. De hormoongevoeligheid geeft je daarop gelukkig een goede kans. Ik ben er na ruim 5 jaar nog steeds. Begon ook met letrozol, in combinatie met palbociclib (dat ook vaak pas bij een vervolgbehandeling wordt gegeven) en hield het daar drie jaar op vol.
Goed dat je hier bent gaan bloggen. Ik vind hier enorm veel steun en herkenning en hoop dat jij die ook zult vinden.
Sterkte!
Hanneke
Ook hier een lotgenote en ik sluit me bij de woorden van Hanneke en Zweef aan. De hormoongevoeligheid is in je voordeel al klinkt dat raar natuurlijk en een warm bad is het hier zeker. Maar afschuwelijk nieuws voor jou en je gezin. Ik wens je heel veel sterkte toe!
Groet, Ingrid