ZONEN 2-3-2018
Er zijn nog twee hoofdrolspelers in ons gezin. Sam en Maarten zijn allebei 19 en het mooiste wat me ooit is overkomen. Resultaat van derde en laatste IVF poging toen ik 38 was, dankzij gemene kwalen aan mijn bewegingsapparaat in een fantastisch rustige kweekvijver opgebloeid tot ze met 38 weken er wel eens uitwilden, mij met omgebogen ribben achterlatend door hun expansiedrang. Vanaf dat moment altijd, al kletsend en kibbelend, intensief bij elkaar betrokken geweest tot de dag van vandaag.
Sam is altijd wat druk, chaotisch en ongemeen sociaal en charmant geweest. Ook zijn schoolcarriere (die nog lang niet op z’n hoogtepunt is) kenmerkt zich door een hutspot van grote kwaliteiten en lastigheidjes, bijeen gehouden door een dijk van ambitie en grote intellectuele eetlust. Woont nu op kamers. Met betrekking tot mijn ziekte is zijn houding, weer, een hutspot van enorme betrokkenheid met glad vergeten om te vragen hoe het gaat met mij als we elkaar, vaker dan voorheen spreken. Maar na luide protesten mijnerzijds kan ik dan gerust lekker langdurig uithuilen op zijn sportieve brede schouders en uren kletsen op de bank. Heeft in utrecht voor geen geld een aantal prachtige tweedehands hoofddeksels voor mij gescoord. Leest veel over borstkanker en denkt mee over mijn beleid. Een paar uur voor de diagnose had hij een verblijf voor 2 maanden in Tel Aviv geregeld, en het eerste wat hij riep was: O Mam, moet ik nou wel weggaan? Lief, he? Dat mag van mij hoor, onder de keiharde voorwaarde van minstens 1x per week videocontact via welk social medium dan ook. En o wat ga ik hem missen!
Maarten oogt een stuk rustiger en flegmatieker, zodat zijn verstrooidheid veel minder opvalt, kan zonder veel zichtbare inspanning alle geboden opleidingen aan, en heeft bijgevolg een stuk minder ambitie (nodig). Ontpopt zich na mijn diagnose als stabiele behulpzame gezellige huisgenoot en vergeet geheel om puberaal te doen. Koopt koekjes voor mij, kip en chocolade, helpt zonder 1 mopper wanneer ik het maar vraag, zegt dat hij niet zo aan emoties doet, maar kan alle emoties die om hem heen golven in ons huis zonder enig probleem aanzien en verdragen. Heerlijk!