The day BEFORE 19-2-2018

Vandaag ben ik echt patient. 8 uur bloed prikken, 9 uur oncofysio, 1 uur onco fysio voorlichtingsbijeenkomst, 3 uur controle oncoloog. Alles gaat volgens plan, bloed is goed, op naar de volgende dip! Zelfs de lymfklieren zijn al na 1 kuur minstens de helft kleiner geworden. Mooi! (dacht ik ook al te voelen, maar als patient is mijn observatievermogen in dezen niet helder…) Dexametason mag ik proberen te minderen, doe ik lekker meer weetolie. Wie weet gaat volgende kuur wel beter dan eerste, met alles wat ik nu geleerd heb daarvan!

Zelfs mijn lieve ghanese schoonmaakhulp Gladys heeft petten voor mij  gescoord. En 2 van de 3 zijn Echt Helemaal Goed! Ze heeft ze geloof ik ergens tweedehands gekocht, maar weigert te zeggen hoe ze eraan komt, en ik mag ze ook niet betalen. Lief!!

En tussendoor nog gezinsfoto en portretten gemaakt door Sam. Vind ik fijn om aan de muur te hebben. 

De laatste dag dat mijn vachtje nog in functie is. Als ik er niet aankom, bedenkt mijn korte haar nog niet dat het naar beneden wil vallen. Maar vanavond, na even heerlijk gezelschap van Moniek en konijn in het zuur, ga ik moedig douchen en ik wrijf mijn haar eraf, en eraf, en eraf, en eraf, het houdt maar niet op,  een emmer vol vlokken haar, en nog is het maar de helft. Nu ben ik een door de motten aangevreten kleedje geworden, dus gaat Bert er met de tondeuse over.  Ik ga niet meer zonder pruikie de deur uit.