Stiekem al naar de VOLGENDE stap 25-4-2018
Gisteren ook nog naar de chirurg gewest. Normaal opereer je binnen 3-6 weken na de laatste chemo, en die is nu al 2 weken geleden.
Beetje raar, want er is nog niets echt definitief, maar als ik wacht totdat dat wel zo is loop ik echt vertraging op. En als ik dan geen chemo meer neem, dan zou ik zeggen huppetee, zo snel mogelijk die onwelkome weefsels eruit!
Zo'n prettige sfeer op die poli, iedereen nuchter en hartelijk, echt heel anders dan de toch enigszins formele poli oncologie.
Ik moet mij van de chirurg in ieder geval laten informeren over een eventuele directe borstreconstructie. Dan krijg je een borst die er altijd anders uit zal zien en voelen als een gewone borst, (harder, kouder, ongevoelig) maar je blijft wel iemand met twee memmen, zakmaarzeggu.
Vrouwen doen dat vooral voor zichzelf, of misschien voor hun partner. Voor de rest ziet toch niemand je blote, belittekende bast in het algemeen. Volgens mij is dat echt niet iets voor mij, altijd meer kans op complicaties vroeg of laat met zo iets. En ik denk dat mijn focus ligt op zo weinig mogelijk gedoe aan mijn lijf en dan maar asymmetrisch! Maar ik zal me in ieder geval braaf laten informeren, volgende week.
Dit beslissingsproces heeft zoveel kanten, dat ik niet volledig kan zijn in de weergave ervan. Geeft ook niks natuurlijk.
Het gaat er voor mij om, dat ik iets ga beslissen waar ik vrede mee ga hebben, wat de uitkomst, uiteindelijk, ook zal gaan zijn.
Toch nog 1 aspectje van het hele gebeuren. Dat geeft misschien ook nog wat meer inzicht voor jullie in mijn redenen om richting stoppen met chemo te gaan.
Ik kan al 20 jaar niet lang achtereen staan. Minuut of 5, soms iets langer, dan gaan de voetzolen zeer doen en moet ik gaan hangen of wiebelen of zitten of iets. Dunne vetkussens, chronisch geirriteerde fascie van de voetzool blablabla.
Vorig najaar heb ik ook nog maanden last gehad van een nieuwe kwaal bij mijn toch al lastige voetzolen met weer beetje opduiken van oude dystrofie in die voet, (dat geeft onder andere overgevoeligheid van de voetzool.)
Weken met krukken gelopen, daarna heel langzaam weer beetje bij beetje beter geworden.
in die periode heb ik speciale sokken ontdekt, waarbij IN de sok-zool gel verwerkt is, superzacht dus. Een poos kon ik alleen met die sokken aardig lopen.
Maar nu komt het: hoe worden dergelijke sokken genoemd?
ONCO-SOKKEN!
En waarom? omdat mensen na chemo met taxanen of sommige andere chemo's door neuropathie zulke overgevoelige voetzolen kunnen krijgen, dat ze alleen met dergelijke sokken nog kunnen lopen.
Als iemand als ik dan ook maar een beetje neuropathie van de voeten krijgt...........