POOLGEBIED 1-3-2018

Dit is geen weer voor een patient aan de chemo met bronchitis! Onderaan laat ik een foto zien, hoe ik hedenmorgen de poollucht getrotseerd  heb om naar de onco-fysio te gaan. Ik liep er zo uitgedost binnen, luidkeels ter geruststelling roepende: Nee! Nee! Ik ben geen terrorist!

Gisteren even bij grieperige Sam in Utrecht geweest. Bert doet voor mij de auto krabben en voorverwarmen, ik schiet er in met veel te veel kleren aan en ben zo niet meer dan 1 minuut blootgesteld aan de buitenlucht. En ook even lekker kletsen bij Samanda. Ik heb haar nog van zeer zinvol en deskundig advies voorzien met betrekking tot de astma van haar man en de relatie met zuurbranden (leg blokjes of een plank onder het hoofdeinde van je bed, zodat het iets schuin staat. Dan heb je snachts minder kans op teruglopend maagzuur en kriebelhoest daardoor).
Waarop zij uitriep: maar Saskia, heb jij dat dan wel voor jezelf gedaan?
…………….. ehhhhhh.
Leuk he, helemaal vergeten dat dit advies ook precies op mijzelve van toepassing is! Nou, Bert heeft het nu gelijk gefikst hoor Samanda, hihi.

En een vooraankondiging: ik ben heel heel serieus aan het onderzoeken of ik de door mij zo gevreesde tweede reeks chemo’s uberhaupt wel ga doen (12 wekelijkse doseringen paclitaxel). Kans op blijvende zenuwschade met chronische zenuwpijnen en invaliderende gevoelstoornissen (niet kunnen typen! niet je jas dicht kunnen doen!) echt niet klein, en als ik het goed bekijk, is de verbetering van de prognose maar 2 of 3 procent! En dat bij mijn lijf met al kwetsbare voeten. Maar weest gerust, vooraleer ik definitief iets beslis ga ik dit uitgebreid verder onderzoeken en bespreken met allerlei deskundiger lieden.