(not so) BAD HAIR DAY 4-2-2018

Gisteren is mijn haar geknipt. Als ik een  toupim-pruik wil,  moet ik mijn haar oogsten voordat het begint uit te vallen, en dat kan al over een paar dagen beginnen.  Dat is wel een waterscheiding. Vanaf nu word het zichtbaar dat ik iets mankeer.

Gek is dat. Ik mag wel stellen dat ik behoorlijk open ben over mijn ziekte,  maar als ik anoniem over straat loop, dan wil ik niet dat mensen dat zien. Ik denk, dat ik niet meewarig bekeken wil worden. Ach, wie weet went het wel….  Maar voorlopig wil ik dan liever die beetje aparte zijn met dat hoedje, en niet die van o ja sjaaltje, kanker!

Vriendin Samanda gaat mee, dat is erg fijn, het is ook een beetje een vrouwending vind ik. Met een dekentje over haar passagiersstoel, zodat ik geen hondenbacterien kan oplopen.

En dan word het ook nog gezellig! Wel heftig ook. Foto’s volgen.

En verder- slokdarmproblemen, pijn, kramp, oi oi. Slijmvlies daar is vast aangedaan, zoals het ook elders in het lichaam beetje van slag is.  Duurt tot zondagmiddag voor we een fijn verzachtend medicijntje daarvoor uit amsterdam gehaald hebben op advies van het ziekenhuis.  ( in het hele gooi geen ulcogant te krijgen! ) want ik wil weer lekker eten!

Bekentenis : in de vroege ochtend 1x nitrospray genomenop eigen initiatief. Werkt als je last van je hart hebt, maar OOK bij slokdarmkrampen, want volgens mij had ik die op dat moment. En: hielp echt goed! ( ja, weest gerust collega’s: ik heb wel netjes eerst mijn eigen bloeddruk gemeten vooraf, of die niet te laag was, en opgezocht of er interacties waren met andere medicatie) ik moet alles overleggen met de specialist, doe ik ook…..bijna altijd!