DEXA-NIGHT 21-2-2018
Nog nooit in mijn leven, denk ik, zo slecht geslapen. 2 uur aaneen en verder niet meer dan kwartiertjes. Ik ben op zoek in mijn diepste innerlijk naar Nieuwe Verborgen Blokkades, zegt Nuchtere Saskia opeens: zeg hee, volgens mij is het gewoon de dexametason hoor (1 van de hele sterke pillen tegen misselijkheid). Dat is het vast! Net of je langdurig teveel koffie heb gedronken (drink ik al 20 jaar niet meer).
Komende avond een hele echte hele slaappil! (ik neem af en toe hooguit een halve, of een halve halve)
S’ochtends ben ik zo krachtig als een beer. Niks misselijk, honger! 10 kilo aardappels gesjouwd uit de winkel met 12 flesjes alcoholvrij bier en nog meer boodschappen, ingelogd op mijn werk, een heel ingewikkeld intelligent telefoontje gepleegd van een uur over het omzetten van een lijfrenteverzekering van Bert, en dan de zon in voor een flinke wandeling!
Na een kwartier loopt de man met de hamer in enen gezellig mee. Dan maar wat eerder rechtsomkeert, thuis val ik neder bij de Geen gouden medailles voor de schaats-achtervolgingen. En is het kaarsje weer helemaal op.
Smiddags wil ik mijn haren erafwassen. Maar zoals het eerst haren regende gelijk een zwarte hagelbui, komt er nu bijna niets meer af. Ik zat me er al op te verheugen om een foto te publiceren van Saskia met een glanzende schedel en daaronder een krachtige, door het leven getekende maar wijze milde blik.
Maar als je nu “glanzende schedel” vervangt door “mottig vloerkleedje” …….mwaaaa, nou nee.
Nu wens ik weer dat al die overgebleven stoppels verdwijnen! Volgens mij oncofysio maatjes kan ik u over een dikke week tegemoet gaan glanzen!
Dan mag ik van mezelf na veel rusten smiddags toch naar de balintgroep. (balint is een vorm van supervisie, waarin dokters onderwerpen bespreken die te maken hebben met hun persoonlijk functioneren).Ik wil graag ook mijn balintmaatjes face to face ontmoeten. Dat is toch altijd een waterscheiding: Saskia-met-kanker per app of blog blijft een beetje abstract, maar na elkaar zien of spreken ben je weer twee mensen geworden. Zou niet kunnen zonder mijn trouwe chauffeur Bert, want ook nog rijden nu is teveel. Hij gaat zijn vakliteratuur lezen tot ik klaar ben. En ik heb ook een casus: hoe kan ik minder in de war raken van patient-en-ook-dokter-zijn? Bespreking hiervan op de balintwijze maakt me weer wat rustiger en helderder. En fijn om de vertrouwde groep weer ontmoet te hebt. En dan snel ik in de pauze….. naar bed!