DAGJE NIKS 1-2-2018

En ja hoor.

Vandaag helemaal moe. Wel onco-fysio gedaan op halvekracht (echt super begeleiding krijg je daar hoor!). Half uurtje post van het werk gedaan. Toch wel fijn, zo’n klein lijntje houden. Wel heel moeilijk en belangrijk om strikt op eigen grenzen te blijven letten, voelt nu zelfs als levensbelang. Gewoon goed oefenen, Saskia.

Ik begin met Bibberen ( bloedvergifitiging? Nee hoor, helemaal geen koorts, gewoon moe en koud). Verder liggen, wee zijn, hele dag doen over bekijken van Sneeuwwitje, dat is de eerste volwaardige handgetekende tekenfilm uit 1937. (Echt onvoorstelbare hoeveelheden creatieve en liefdevolle details in verwerkt! )

Beetje appen. Addy (collega die net afscheid heeft genomen van gezondheidscentrum Holendrecht, met pijn in het hart maar gaat toch een nieuwe uitdaging aan, is ook dus een beetje aan het rouwen) noemt de A-momenten gedoseerde dapperheid. 
Mooie omschrijving!! (voor de lezer die niet elke seconde heeft opgelet:  een A-moment is het ervaren van een hele diepe emotie, gepaard gaande met liefst een opluchtende  traan erbij, gaat het makkelijkst samen met een vertrouwd persoon plus hug. Maar kan ook zelfs per app! Verder blijkt het mogelijk om die bevrijdende hug aan jezelf te geven, heb ik net ontdekt)

Mindfull op de golven van alle emoties en energiestromen meedrijven. Zal wel voor mij  de beste manier zijn om  deze storm te overleven.