COMMUNICATIE 2-2-2018

Nog nooit in mijn leven zoveel gecommuniceerd. En bijna alles is heilzaam! Bemoedigend, warm, meelevend.  Het is wel belangrijk, om ook met mijzelf helemaal in contact te blijven.  Per whattsapp of per mail kun je gedoseerd kiezen of en hoe en wanneer je reageert, dat is fijn en dan is er toch steeds dat momentje contact.
En je kunt ook, heel laagdrempelig, even iets aan iemand zeggen wat in je opkomt, of een mooie plaatje sturen, kost niet veel tijd maar voelt wel echt als contact.
Persoonlijk contact is natuurlijk onvervangbaar, maar als ik alle mensen die mij nu appen en mailen een uurtje op de koffie zou krijgen,  had ik zeker geen tijd meer om de druif te snoeien of een blog te schrijven, of te janken bij mijn uithuilliedjes.

En als ik alles uit mijn blog aan iedereen zou moeten vertellen die het leest, kwam ik om een hele andere reden uren slaap tekort!!!  En lezers kunnen zelf bepalen wanneer en hoeveel ze mee reizen.

iemand komt er door mijn blog achter, dat ik al lang een permanent heb (eeeehhh, nou ja, vanaf morgen is dat permanenent komend jaar niet permanent meer!).  Ik krijg een reeks persoonlijke  filmtips . Ik krijg fotos van prachtige baby’s, heldere sneeuw landschappen, Vietnamese jungle, een voor ons aangestoken kaarsje in een Limburgse kapel, grootse klassieke gebouwen uit Sofia. Verder een foto van  aangebrande zuurkool, geheel en al veroozaakt door mijn blog (mea culpa!), 

En dan ook nog echte wenskaartjes, en zaadjes, en thee met de naam hug in a cup ( echt waar!). Ook een mandala zelfkleurkaartje, en ik ga het nog inkleuren ook! (meditatief kleuren)

En ja hoor, binnen de kortste keren verwend. Gaat de bel, denk ik: weer een cadeautje, een hug. En… dan is het de collectant van de hersenstichting. Vooruit, dat is ook erg, dan krijgt zij weer wat van mij.

En het komt verder los. Ik moet wel 6x John Hiatt Have a Little Faith in Me, en Bette Middler, the rose doen, elke keer huilen bij 2 citaten:

1. van John:   And when your back’s against the wall
Just turn around and you will see
I will catch, I will catch your fall baby
Just have a little faith in me

2, van Bette:  Its the one who won’t be taking, who cannot seem to give
And the soul afraid of dying, that never learns to live

Oef.