Wachten, wachten...
Vorige week heb ik een pet scan gehad. Gelukkig was de uitslag snel bekend en ook de oncoloog belde me, afgelopen donderdag, op het afgesproken moment...
Gelukkig geen verdere uitzaaiingen. Het blijft bij de 2 lymfeklieren in mijn buik. Wel gaf de radioloog aan iets te zien bij een divertikel in mijn darm. Aangezien ik bekend ben met diverticulitus kon dit een ontsteking zijn maar voor de zekerheid zou een scopie toch worden geadviseerd.
De oncoloog wilde hier, gezien mijn voorgeschiedenis, mee wachten en me door te verwijzen voor protonen therapie.
Nu zit ik dus te wachten tot de radioloog een of andere berekening heeft gemaakt om me vervolgens door te verwijzen.
Dat wachten breekt me wel op, er zit iets in mijn lijf wat niet goed is... dan wil je actie!
Wat zouden jullie doen? Bellen? Hoe lang zouden jullie wachten? En wat zouden jullie doen wanneer er in je dossier staat dat het advies een scopie is maar de oncoloog acht dat niet nodig voor nu? Toch aandringen op een scopie?
Nou, mijn hoofd draait overuren...
1 reactie
Ik snap dat je hoofd in de overdrive staat. Ik zou bellen en uitleggen wat dit wachten met je doet. Wellicht komt hij met aanvullende argumenten die jou geruststellen.
Sterkte ermee en liefs, Monique