Bent u de moeder van dat meisje?
Ik zie de vraag vaak al aankomen. Het is die fractie van een schrikseconde, die realisatie. Help, dit is de moeder van dat meisje, dat meisje met die dodelijke ziekte, wat doe ik nu? Spreek ik haar aan of maak ik me zo nonchalant mogelijk uit de voeten?
Gelukkig spreken de meeste mij (of ons) aan en doen ze "normaal". Dit is een dorp, en inmiddels is onze Jill "van het dorp" geworden en ik? Ja, ik ben haar moeder!
