The story continues
Het eerste gesprek bij de medisch psycholoog is oriënterend geweest. De tweede verdiepte zich. Dit keer ging het om een ervaring die ik heb meegemaakt. Die bleek meer prioriteit te hebben dan de relatie diagnose en het mentale gevolg daarvan.
De mij toegewezen psycholoog heeft nu een lange vakantie. Voor mij is het af en aan ook vakantietijd nu.
Kan ik mentale hulp bij deze slopende ziekte aanbevelen? Van harte, alleen om er een cliché in te gooien, bij iedereen werkt iets anders.
Heb je daarom vragen over wat deze behandeling mij oplevert, stel ze gerust.
4 reacties
Mijn vraag is of je een antwoord hebt gevonden op de vraag die je stelt bij je blog: of je vermoeidheid komt door de CLL of doordat je niet genoeg rust? Een interessante vraag.
En ik ben benieuwd of de gesprekken uiteindelijk zijn gestart en of je er baat bij hebt, en op welke manier.
Hoi Sarlaty,
Uit een reactie en internetonderzoek heb ik gemerkt dat als iemand op jonge leeftijd CLL krijgt hij/ zij zich fit voelt, wel moe. Het leven kan gewoon doorgaan.
De gesprekken zijn gestart en inmiddels afgerond. Een gespecialiseerde psycholoog die de tijd neemt en de cliënt aan het woord laat om zelfinzicht te geven is waardevol.
Wat is bijgebleven is het antwoord op de vraag wat de reden is dat mensen dichtbij de vermoeidheid niet begrijpen. Zij maken niet door wat een CLL patiënt doormaakt. Je kunt dus elke keer over de ervaring beginnen..
Die mensen kunnen daar niets mee.
Niet meer benoemen geeft dus rust. Pak je leven op en focus op wat je kunt.
Dat besluit gaf rust in het mezelf moeten of willen bewijzen.
Heeft je partner daar die gesprekken voor nodig? Dat is aan hem.
Dankjewel voor je reactie. Als partner van iemand met CLL weet ik dat ik het me inderdaad niet goed kan voorstellen hoe die vermoeidheid voelt. (En de rest).
Toch ben ik wel blij dat mijn man het van tijd tot tijd verwoordt, omdat ik wel wil weten hoe hij zich voelt ook al kan ik het me zelf niet voorstellen. Het helpt hem denk ik ook wel om het te zeggen, van tijd tot tijd.
Blijft een uitdaging om goed met dit alles om te gaan.
Heb je de verwijzing gekregen van jouw hematoloog voor een medische psycholoog in het ziekenhuis?
Mijn hematoloog wilt dit niet voor mij regelen en vraagt mij via de huisarts hulp te zoeken. De huisarts wijst weer naar het ziekenhuis.. Kastje naar de muur..