Al die dingen die we niet af hebben gemaakt
Toen mijn man te horen kreeg dat hij ongeneeslijk ziek was, was het eerste wat hij zei:”maar ik ben nog zo nodig, en ik heb nog niet alles gedaan wat ik wilde doen”. Hij bedoelde naast het feit dat onze kinderen en ik hem nog nodig hebben ook dat het (klus) huis nog niet af was. Er liggen nog plinten los, er moet nodig iemand naar de dakkapel kijken en er is nog een raamkozijn verrot. Ik heb gelijk gezegd dat ik dat gewoon ga laten doen. We hebben nog spaargeld, dus daar red ik me later wel mee.
Oldtimers is ook altijd een hobby geweest. We hebben in maart 2001 een Opel Commodore GSE coupé gekocht en in augustus van dat jaar werd onze zoon geboren. Vrij snel na zijn geboorte bleek onze droomauto een nachtmerrie te zijn, want hij werd afgekeurd. Er moest worden gelast. Omdat we het op dat moment druk hadden met de kleine is de auto de stalling ingegaan en er niet meer uitgekomen. Tot vandaag.
Omdat het er zeker niet meer van gaat komen dat mijn man hem zelf gaat opknappen is hij uit de stalling gehaald en zal hij door liefhebbers voor ons worden opgeknapt. Daar weet mijn man helemaal niks van.
Ik moest nog even op zoek naar de autosleutel en was ontroerd dat ik hem vond aan de sleutelbos van mijn man. Daar heeft hij dus bijna 25 jaar aangezeten.
En tranen ook bij het zien van de wagen. Uiteraard was hij er intussen niet beter op geworden. Maar hij gaat weer rijden, hopelijk op tijd, zodat we er samen nog een tochtje in kunnen maken. Vanwege de pijnstilling lijkt het me geen goed plan dat hij zelf rijdt, als hij al fit genoeg zal zijn, maar ik kijk nu al uit naar zijn gezicht als de auto voor komt rijden.
Hebben jullie ook zulke verrassingen gekregen of geregeld van of voor jullie geliefden?
14 reacties
Heb je een kopie gemaakt van de sleutel, zodat de originele weer aan zijn bos kan?
Het traject dat ik loop is langer, maar ook ik heb dingen die niet meer gaan gebeuren. De laatste zaken aan het huis lukken denk ik wel, met hulp van broers, maar mijn project, een besteleend van 1960, dat gaat het niet meer worden. Ik pas er al op sinds 2004, bij vlagen dingen aan gedaan, plaatwerk en chassis gelast, maar opbouwen, dat gaat nog minimaal een paar jaar duren.
Ik heb hem in de tuin gezet, op een verhoging, want weg doen, dat kan ik niet.
Een kopie maken van de sleutel gaat volgens mij niet. Maar mijn man is op dit moment te ziek om auto te kunnen rijden en hij heeft er ook echt geen oog voor nu. Dus ik denk dat hij hem niet zal missen.
Prachtige eend, ik kan me je gevoel goed voorstellen. Wegdoen is geen optie. Het was ook een drempel om onze oldtimer te laten doen, want het proces van zelf opknappen is wat het speciaal maakt.
Sterkte ❤️🩹
Intussen toch geregeld gekregen dat de sleutels zijn bijgemaakt. Er is ooit een ander stuurslot ingekomen dus de auto heeft twee sleutels. Eén voor de deur en één voor het starten.
Wauw… wat een ongelooflijk geweldige verrassing, zo ontroerend! Kan me voorstellen dat je niet kunt wachten tot deze auto die, na zo’n lange tijd, in al zijn glorie is hersteld, komt voorrijden met als absoluut hoogtepunt de blik van je man. 💝
Wat een mooi verhaal Ik hoop echt dat het gaat lukken om de auto weer aan de praat te krijgen en dat jullie erin kunnen rijden.
Ik heb een heel ander verhaal kerst 2022 ging onze eetkamertafel in brand door ons gourmetstel. Mijn man wilde in het voorjaar van 23 de tafel buiten gaan schuren en lakken. Helaas werd hij toen ziek en ging al zijn energie op aan de chemo enzovoorts. Op 6 maart 2024 hoorden we dat hij niet zo lang meer te leven had. Hij zei toen ik wil de eetkamertafel nog mooi voor je maken en hij heeft vervolgens zittend en wel achter de eetkamertafel zitten schuren met de schuurmachine en daarna alles drie keer in de lak gezet. Ik ben hem zo enorm dankbaar en bijna elke dag denk ik wel D. dankjewel. 🤎❤️Terwijl ik dit schrijf rollen de tranen alweer over mijn wangen.
Och ja, dat kan ik me zo goed voorstellen. Laat maar lekker gaan die tranen. Kan ons het schelen, ik huil ook heel wat af ❤️🩹
Wat een prachtig verhaal! De oldtimer zal vast weer aan het rijden komen en dat zal fantastisch zijn. Hier ook klussen die mijn man niet meer kan doen en dan is het fijn als er goede vrienden zijn die het en een ander voor je doen. Dat is hartverwarmend 🤗
Dank voor je geweldige, ontroerende verhaal. Ben je niet bang dat je man het hier leest?
Mijn man heeft behalve YouTube en Marktplaats totaal geen interesse in wat er online staat. Hij is ook niet zo’n lezer, dus ik ben er zeker niet bang voor dat ie het leest. Daarnaast was hij, tot voor kort, zo ziek, dat hij de meeste tijd sliep. Gelukkig knapt ie een beetje op. Daar schrijf ik later nog over
Aaah, dankjewel, dan snap ik het beter. Ik vind het zo'n lief mooi romantisch verhaal.
Dank je voor je mooie vehaal, het ontroert me dat jullie dat samen wilde doen. Maar nu heb jij het als verrassing voor hem gedaan. Je bent een engel.
Veel sterkte en blijf hem pushen zodat hij snel een blik kan werpen op jouw verrassing.
Groetjes Hans
Dankjewel, Hans ❤️
Zo lief dat je dit voor je man geregeld hebt... hij zal dit zeker aan je laten merken zodra de auto klaar is, ik weet het zeker!
In mijn geval werkte het de andere kant op... mijn man kreeg in november 2022 te horen dat hij leed aan galwegkanker. Zonder dat ik ook maar iets wist, heeft hij geregeld dat ik in april 2024 een koninklijke onderscheiding kreeg voor al mijn verenigingswerk. Tussen alle goede en slechte dagen door, met chemo's, stent-plaatsingen met aansluitende alvleesklierontstekingen en een zware operatie waarbij uitzaaiingen werden vastgesteld, had hij met medewerking van mensen bij de gemeente (waar we beiden werkzaam zijn/waren) het voor elkaar gekregen dat ik een lintje kreeg. Zes weken na de uitreiking overleed hij aan de gevolgen van zijn ziekte.... Een hele eer dat ik dit lintje heb gekregen, maar onbetaalbaar nu ik weet dat hij daar, ondanks zijn ziekte, alles op alles voor heeft gezet. Blij dat we dit moment nog samen hebben mogen beleven, aangezien hij niet alleen de aanvraag voor me heeft gedaan, maar het ook in de jaren daaraan voorafgaand thuis mogelijk heeft gemaakt dat ik mijn verenigingswerk heb kunnen doen.
Wat een bijzonder verhaal. Dankjewel voor het delen ❤️