Een leven voor en na

Vorige week lag ik in bed en voelde ik ineens een bult/knobbel in mijn hals. Ik ging in allerlei houdingen liggen om te voelen of ik het mezelf in beelde maar hoe ik ook ging liggen; het zit er toch echt. Ik voelde mijn hart in mijn keel bonzen, ik stond meteen aan. Mijn partner wakker gemaakt. Hoopte dat hij tegen mij zou zeggen dat hij niets voelde maar ik kreeg de bevestiging en advies om de dag erna meteen contact op te nemen met de huisarts. Gelukkig kon ik een dag later bij de huisarts terecht. Het is een bult die je kan bewegen dus niet vast zit. De huisarts kan niet plaatsen wat het is dus heeft ze me doorverwezen naar de radioloog voor een echo.. 

Het hoeft niets te zijn. Dat zeg ik 100 keer per dag tegen mezelf! 

Mijn vader (inmiddels aan kanker overleden op 5 dec jl) zei vorig jaar tegen mij; durske (meisje in ‘t Brabants), er is een leven voor en na de diagnose. Jeetje, wat heeft hij gelijk.. En wat mis ik hem..