Spannende tijd.......

Na weer een scan te hebben gehad en er nog een kleine ontsteking was te zien op de plek waar de Anuskanker heeft gezeten is er ook een biopt genomen en werden er geen kankercellen waargenomen. Nu voel ik me al weer dagen niet zo lekker en zit in de ochtend wel 6 tot 10 keer op het toilet. Klinkt allemaal een beetje onsmakelijk maar steeds last van slijm bij de ontlasting en ook als je ineens een beweging maakt of moet hoesten en je laat een wind dan komt er soms spontaan slijm uit. Zeer ongemakkelijk en beperkt mij op het moment om spontaan dingen te ondernemen. Krijg begin oktober een Pet scan en dan maar hopen dat alles goed is. Ook een gesprek gehad met de chirurg over wat als het terug is en wat dan te doen, is wel even schrikken om te horen dat er dan alleen eigenlijk één optie is en dat is dan een Stoma. Mij en mijn partner werd gevraagd daar al wel over na te denken. Ook wat ik wil maar heb aangegeven mee te gaan in de beslissing wat het team(van 8 personen) maakt. Ik moet me dus geheel overgeven aan de Chirurg en Artsen en heb daar dan  ook wel het vertrouwen in, maar ik ben bijna 61 Jaar en dan al moeten nadenken over een stoma dat vindt ik wel wat.

Ruim 16 maanden geleden kreeg ik de diagnose en mijn wereld stortte in en ik dacht daar ga ik. Ik heb mijn schouders er onder gezet en ik wilde dit gevecht aangaan zodat ik nog lang van het leven kan genieten. Soms heb ik weken dat ik denk het gaat harstikke goed en mensen om me heen denken dan gelijk dat alles weer is zoals voorheen. Maar ze zien niet de ongemakken van het dagelijkse leven, en ik zeur niet snel over pijn en last van iets te hebben, terwijl sommige hun hele medische problematiek steeds maar weer op de tafel gooien en ik dan denk wat is dit voor een onzin. Ik en mijn vriend we hebben best veel aanloop thuis en zijn ook altijd bezig (meestal voor anderen die het niet zo goed hebben of ouderen die bepaalde dingen niet kunnen doen) denk aan boekhouding/belastingen het invullen en aanvragen van bepaalde tegemoetkomingen, mijn partner heeft 2 rechterhanden en kan bijna echt alles maken en oplossen. Maar het gezeur over bepaalde lichamelijke klachtjes kan ik niet goed hebben(het irriteert me heel erg dat mensen herhaaldelijk dezelfde verhalen vertellen over hun klachtjes)

Verder gaat het best wel en is het spannend om te wachten op de Pet scan. Ik heb het weer voor even van me afgeschreven en voor wie er op wil reageren en of wie er misschien vragen heeft stel ze me gewoon.

Geniet van het leven.

John