Amor vincit omnia 61

61
En ineens is het voorbij. Geen chemo meer. De oncoloog velde vandaag het oordeel dat de behandeling meer schade heeft gebracht dan voorzien was. De PICC werd ook meteen op de afdeling verwijderd. Het is klaar. Over. Geen ziekenhuis regime meer. Vandaag, de dag voor kerst, sluiten we weer een hoofdstuk af. Net als twee jaar geleden. toen was de laatste kuur ook op de vierentwintigste. Toeval? Geen idee. Maar wat wel frappant is, is het feit dat we in eerste instantie er van uit gingen dat we voor de kerst klaar zouden zijn. Wat er overblijft is een dubbel gevoel. Was het wel genoeg geweest? Maar, het klaar zijn, bevrijd zijn van een strak schema, is ook een fijn gevoel. We zijn, ondanks dat er in Jokes lymfeklieren twee macrometastasen zijn gevonden, altijd van een preventieve behandeling uitgegaan. Net als twee jaar geleden. We gaan uit van een gunstig scenario. Wat hebben dan we nog voor de boeg? Een scan van de lever in januari, en een driemaandelijkse controle. We mogen zelf aan de medicatie om de stoma-uitvoer onder controle te houden sleutelen.
Voor ons is het klaar zijn in ieder geval het mooiste kerstcadeau. Vanavond genieten Joke en ik van een heerlijke kerstavond met ons tweetjes op de bank. Zodadelijk nemen wij een heerlijk drankje en drinken we op onze, en jullie gezondheid. Proost.
We wensen iedereen fijne kerstdagen.