Amor vincit omnia 40

40
Stapjes zijn gezet, tot genoegen van de artsenij. Het gaat goed, beter, en hopelijk bijna best. Het eten was vanavond Blauwe Hap. Kon volgens Joke niet aan mijn kokkerellen tippen (hoezo bevooroordeeld), maar ze heeft zich er manmoedig door geworsteld. Zonder te spugen. Dat had twee dagen geleden echt in de gootsteen geëindigd. Alleen moet haar stomazak gevuld worden met een brij, in plaats van iets wat nog tussen water en brij zit. Maar ook dat is, in vergelijking met wat het gisteren was, stukken beter. Nog even, en ze is zelfs astronaut af, want ook dat werd sinds gisteren gehalveerd. Ik zie haar dagelijks sterker worden. Niet zoals een atleet of zoiets, maar zoals van een dood vogeltje naar een zittend en rondkijkend kuikentje. Heldere ogen, geen schraapstem meer. Ze neemt nu zelf het initiatief om te lopen. Alleen blijven haar spieren en botten zeer doen, maar dat is niet erg. Dat is gewoon door het lange liggen.
Ze heeft nu bijna twee weken op medium care gelegen, en zag al drie verschillende kamergenoten. Morgen komt nummer vier. Niet omdat mevrouw nummer drie al klaar was om naar huis te gaan, maar die moest per direct in quarantaine. Er werd bij haar E-coli geconstateerd. Dus moet er van Jokes ontlasting ook een kweek worden gemaakt om te zien of er sprake is van besmetting. Ze hebben wel drie dagen samen gelegen. De uitslag weten we pas na een week. De schrik sloeg ons om ons hart, want we zagen een mogelijk ontslag in rook opgaan. Maar we werden ervan verzekerd dat het geen gevaarlijke bacterie is, maar wel in een ziekenhuis. Het is niet te bestrijden met antibiotica. Het is zelfs een bacterie die normaal in je darmen hoort. De plaats werd helemaal in de bleek gezet, badkamer, alles. Zelfs de gordijnen moesten eraf. Joke gebruikte haar diner voor een keer bij de buren aan de overkant. Hopen maar dat ze er geen last van krijgt. Haar bordje is zo al vol genoeg. Het is in ieder geval niet een dag saai geweest. Reuring gegarandeerd door het animatie team van het resort.