Amor vincit omnia
Blog 227.
Allereerst wil ik Jolanda's familie mijn excuses aanbieden voor mijn onnadenkendheid. Ik was veel te snel met het plaatsen van mijn blog. Een lieve vriendin toonde mij mijn feilen.
Ik stapte maandagmiddag uit de auto, en er wachtte een veer geduldig op me. Vijftig meter verderop wenkte een andere. Boodschappers? Om me te vertellen dat de zwarte vogels hun taak hebben volbracht ? Zwarte vogels die al een paar dagen in haar tuin wachten op hun kostbare vracht? Een prachtige leeuwin, te dragen op hun vleugels.
Jolanda vierde het leven. Ze was voornemens om op haar manier haar vrede te omarmen. Slingers en confetti hingen al aan haar wolkje. Verwelkomd wordt ze in ieder geval door geliefden die haar voorgingen. Welkom lieve leeuwin, welkom in het licht. Dinsdag sloot Jolanda voor het laatst haar ogen. Rust zacht lieve Jolanda. 🕊❤ Joke en Tom.
14 reacties
Ik kende Jolanda niet maar ze was me dierbaar geworden door haar blogs, toen ik vanochtend om half tien haar blog opende om aan haar te denken werd tot mijn grote verbazing en ontroering op hetzelfde moment het ave maria ingezet op de radio.
Zoveel liefde gezaaid en zoveel liefde om te oogsten. Een wereld van liefde die haar verwacht.
Wat prachtig, Quineverre. Misschien was het wel om half tien. En Jolanda zaaide liefde. Laat haar ook liefde oogsten.
Oh Tom hier schrik ik toch van had hem via je blog niet aan zien komen hoop dat Jolandahaar rust gevonden heeft en dat jij dit grote gemis kunt handelen hoop dat je ons via je blog op de hoogte houd van je wel en wee als je dat op kan brengen dikke knuffel van mij
Het gaat over Jolanda, dat heb je misschien intussen gelezen. Knuffel
Ja had het echt verkeerd begrepen snapte het al niet helemaal dank je
Had het compleet verkeerd begrepen sorry tom .
Tom dank je wel voor deze blog over Jolanda. Ik had het niet beter kunnen verwoorden. Ik denk dat we vandaag allemaal in gedachten bij haar zijn. ❤️ xx Kim
Het is goed, Tom.
Ik bracht maandagmiddag paard Beau naar de wei. Dat vind ik een leuk klusje, omdat ik dan even alleen ben met het paard. Toen ik alleen terug liep naar de manege, dacht ik aan Jolanda, voor het eerst die middag. Er zat een grote zwarte kraai op de leuning van een houten bankje onder de bomen. Er zijn vaker kraaien bij de manege, die houden zich op in de buurt van de mest of in het gras. Deze kraai bleef op het bankje tot ik vlakbij was, keek me aan en vloog weg. Ik denk dat alles in het leven toeval is, maar ik voelde even mn hart in mn borstkas, ik vond het een bijzonder moment, heel eventjes.
Jolanda heeft rust, daar hou ik me aan vast. Dank je voor je blog. Ik voel me heel erg verbonden hier.
Zal het wel? Zal het niet? Mag ieder voor zich zelf een antwoord op geven, Frieda. Wij denken dat het wel kan, dat we een boodschap toekennen aan de zwarte vogels, veren of wat dan ook.💋💋
Heel bijzonder Tom. Kippenvel. Warme groet Dasje 🌹🌹🌹
rust zacht lieve Jolanda XXx Marjo
Tom, je had geen kwaad voor ogen toch? Sterkte voor jullie beiden. Het was een imposante dame.
Prachtig Tom, ik krijg hier een warm hart van.
Deborah
Ook ik kende Jolanda niet. Uit jouw blog kan ik lezen dat ze heel bijzonder en dierbaar voor jullie was en voor veel anderen. Graag wil ik dan ook iedereen en vooral de nabestaanden veel sterkte wensen bij dit verlies en blijf ontbankelijk voor de liefde die zij ongetwijfeld nog over jullie blijft uitstrooien