Amor vincit omnia.

Blog 171. Dachten we dat Joke nou toch wel van alles wat er maar mogelijk aan haar lijf te sleutelen of wat dan ook heeft meegemaakt, dus niet hè. Dit keer gaat het om het nemen van een biopt uit haar rib. En laten we nou allemaal weten dat het botvlies zeer gevoelig is. Stoot je scheenbeen maar ff goed, ik haal in ieder geval moeiteloos de hoge C. Was de voorpret gisteravond nog een 6 op de schaal van NH, nervosa hospitala, het wachten in de wachtkamer en het steeds verder geraken van de afgesproken tijd zorgde voor een exponentiële stijging van dat heerlijk nare gevoel, ondanks de hulp van  antistress tabletjes. Druipogen en warme, natte handen enzo. Als na weer zoveel minuten extra wachten Joke een stressplasje pleegt, komt een man, volledig in beschermende kledij haar op halen. Dat is net als het bekende wachten op de tram. Nog snel een duur shotje nicotine, want je moet uiteraard prompt je net aangestoken peuk weggooien. De behandeling viel gelukkig mee. Een vooraf ingenomen oxycodon, een plaatselijke verdoving en vooral heel begripvolle behandelaars hielpen reusachtig. Nu maar weer wachten, wachten op de uitslag....