Amor vincit omnia

Blog 165 Alweer ruim een jaar geleden begon het verkrampen van Jokes kringspier. Wim gaf toen aan dat dat weleens het begin kon zijn van de langverwachte ommekeer. Diverse tests hebben je gelijk bewezen, Wim. Haar kringspier is op oorlogssterkte. Maar doordat ze in feite een stoma in plaats van een pouch heeft, wordt het lozen een doorstroom. Een stomazak zou alles probleemloos opvangen. Een kringspier onderbreekt, en wordt zo constant geprikkeld. De netto opbrengst is dus die vermadelijde kramp. Questran  zou kunnen helpen, maar omdat Joke te vaak last van ernstige verstoppingen heeft, werd ons dat afgeraden. En eten? Ook dat blijft een raadselachtig fenomeen. Wat nu helpt, zorgde een andere keer voor problemen. Het enige wat echt rust in Jokes kelder en bovenkamer brengt is een joint. We halen steeds een indica. Dat verlicht, geeft rust, en ze slaapt er goed op. En in de nacht heeft ze er een verdamper voor. Maar dat zo (na een vreetkick) in slaap donderen is niet altijd handig. Ze gaat het nu combineren met een sativa. Die verlichten ook, maar zonder dat je er als een blok hout uit gaat zien. Je blijft er fris en fruitig uitzien. Met andere woorden, je kan blijven functioneren, een feestje bijwonen, noem het maar op. Beide soorten hebben tig smaken, dus daar maakt ze dankbaar misbruik van om steeds iets anders te kiezen. Tja....de een kiest Pepsi, de ander Coca-Cola, nietwaar? Mogelijk wordt de aankomende lappendag echt een uitje, de laatste keer was het waardeloos. We gingen niet van kraam naar kraam, maar van wcbril naar wcbril. En  tel daar ook nog eens het begrijpelijk onbegrijpelijke  ver te zoeken begrip van vele winkeliers bij. Om maar met Jokes woorden te eindigen. Schaterlachend zei ze: 'Het enige wat ik er van vind is dat nu het kut in het kwadraat is. De onrust van weer een operatie en het weten dat mijn lijf het nooit op de makkelijkste manier oplost....KUT!'