Amor vincit omnia

Blog 137 Elk feest vergt zijn voorbereidingen. Al naar gelang het aantal gasten wordt drank en eterij in huis gehaald. Ons feestje was een musical in Duitsland, Tecklenburg. In een werkelijk schitterend dorp, in een openlucht theater, zagen we onder andere Jan Ammann en Pia Douwes schitteren onder een sterrenhemel. Joke moest al ruim van tevoren rekening houden met wat en hoeveel ze eet. En de loperamide ging er als snoepjes in. Wel zijn de gevolgen dagen later nog op een nare manier zeer aanwezig. Om in Tecklenburg te komen hadden wij slechts in de auto te stappen. Maar daar wrikt nou net de schoen. Een ritje van thuis naar het ziekenhuis in Hoorn kan al voor de nodige hoofdbrekens zorgen. Eerst paar keer thuis gauw ff nog snel naar de pot, en dan maar racen naar het op twintig minuten verder gelegen Gasthuis. Daar Joke bij de voordeur afzetten en dan pas parkeren. Scheelt mogelijk een vieze broek. Maar het kan ook zomaar voorkomen dat er geen vuiltje in de broek hangt. Rust en gezelligheid, en een relaxed ritje langs het Markermeer zijn dan onze beloning. Maar helaas, die ritjes zijn helaas ver in de minderheid. En we willen de weegschaal toch wel erg graag anders zien. Nu moet de feestelijke schaal zwaarder worden. Elk ritje moet weer een Wim Sonneveld reisje worden. Lekker kuieren, en maar kijken naar de kont van het paard. Ook die feestelijke ritjes behoeven hun specifieke eigenschappen. Of eigenlijk eigenschap. Eén maar. We hebben een wc op wielen nodig. Altijd. Tuurlijk, we hebben er toen speciaal de camper voor gekocht. Maar dat ding meet bijna zeven meter. En is oud. Elk ritje naar een milieuvriendelijke zone kost bijna 100 euro boete. Katjing....ik hoor die vallende munten liever mijn kant op rollen. En onze auto en camper tegelijk inruilen voor een camperbusje is ook geen optie gebleken. Dat gaf twee problemen. Een milieuvriendelijke uitvoering ligt buiten onze betaalzone, en om er mee op vakantie te gaan is ie flink te klein. Maar, waarom keken we steeds de verkeerde kant op? We hebben een Berlingo. Ruimte zat om daar aanpassingen in aan te brengen. De ramen verduisteren, de achterbanken opklappen, en een chemisch toilet erin. Voilà, het ei van Columbus. Ze kan nu zelf de auto pakken en naar zoon- of dochterlief karren. Joke blij, onze portemonnee blij, Ik superblij.