Amor vincit omnia

Blog 123. Negen weken geleden is het alweer dat Jokes stoma werd opgeheven. Sindsdien was niet één dag het zelfde, om maar niet over de nachten te spreken. Hoewel, het lijkt er soms op dat de nachten iets beter lijken te gaan. Maar de uurtjes naar buiten die we pakken zijn nog steeds onvoorspelbaar. Het kan zowel vriezen als dooien. We houden het er maar op dat de perioden van dooi al meegenomen zijn. Morgen gaat Joke iig naar de huisarts om rommel te vragen die haar darminhoud iets steviger te maken. Misschien dat dan de uitvloei minder vloeibaar wordt. Dan neem hopelijk het gerommel in haar af. Dat alles houdt onze levensvreugd niet tegen. Van een vriend konden we een camper lenen. En tja.....dan mot dat ding dus ook gebruikt worden. Twee weken mogen we de zon achterna. We hebben even geen tijd (eigenlijk nooit) voor het kille. Allez, we moeten gaan, daar waar le soleil schijnt. En wie weet, misschien komen we wel gezellig langs le chateau van Ilja Gort. Zou wel tres jolie zijn, n'est-ce pas?