Amor vincit omnia

Blog 114. Pijn en angst zijn geen fijne ervaringen die je overhoudt na de zoveelste verstopping. En Joke is daar zeer ervaren in. Dat, in combinatie met ondoordachte adviezen bij het verlaten van het ziekenhuis, zorgden voor een opnieuw afglijden in plaats van opknappen. Zeiden eerst de zaalarts en de diëtiste dat nu de stoma hersteld is, alle voorzorgsmaatregelen niet meer nodig zijn. Dus kunnen de isotone drankjes de deur uit, maar wel een batterij nutridrank terug in huis. Wel moesten we goed letten op kaliumhoudend eten. En het loperamide gebruik werd van 24 naar 8 per dag afgeschaald. Want ze heeft nu toch weer een anus?? Nietwaar????? Die adviezen zorgden ervoor dat Joke dus maar niet opknapte. Integendeel. De eerste voorzichtige bruine pasta werd vervangen door pure water. Weer spoelen alle opgebouwde energie en zouten weg. Gestoord worden we ervan. Zij omdat ze niet tegen de adviezen in wou gaan, ik omdat ik zie dat de geschiedenis zich herhaalt. Niet dat ik de wijsheid in pacht heb, maar door op z'n Jan Boerefluitjes te denken, denk ik dat ik wel gelijk heb. Mijn frustratie richtte ik op haar. Want zij wou toch niet luisteren? Ze kwam thuis, volgepompt met infuus en kalium. En dus het advies om veel minder loperamide te gebruiken. Nu zijn al die liters weer verdampt. Wel kregen we een recept voor loperamide smelttabletten. Die worden maar voor een deel vergoed, dus die kreeg ik niet mee. Na veel soebatten kreeg ik eindelijk gisteren na dagen de smelttabletten. Ondertussen blijft Joke afglijden. Geestelijk en lichamelijk. We kwamen zelf even lijnrecht tegenover elkaar. Ik omdat ik steeds banger en gefrustreerder raak, zij omdat ze de adviezen nog wou volgen en omdat ik niet meer normaal kon praten. Zo even kwam de huisarts langs, met de uitslag van een bloedonderzoek waar ik gisteren ook vroeg. Gistermiddag kon ik eindelijk de lopramide smelttabletten halen. Die worden onder je tong gelegd en zo voor 100% opgenomen. Van de 24 capsules durf ik dat niet te zeggen. Straks haal ik kalium. Wel werd dat wat ik al dagen zeg bevestigd. Een te hard werkende dunne darm blijft te hard werken.....waar je de uitgang ook hebt. Hopelijk gaat het nu beter, zodat Joke meer energie en lust om te eten krijgt.