Weer een week verder
Lieve allemaal,
We zijn weer een week verder en wat maak je in zo een week weer een hoop veranderingen mee.
Het gaat op de pijn bij hét plassen en de jeuk met mij over het algemeen goed. Het stoma ben ik redelijk aan gewend, de nieuwe zakken zorgen ervoor dat ik bijna geen lekkage heb en mijn energie komt langzaam aan weer terug. Ben naar de stad geweest, boodschappen gedaan, tattoo laten zetten (met een super mooi eind resultaat) en zelf samen met mijn vriendinnetje een zilveren sieraad gemaakt.
Ik had bedacht dat als de huisarts nou een katheter zou plaatsen ik misschien minder jeuk zou hebben en geen pij meer bij plassen. Zij vond het het proberen waard dus kon woensdag bij haat komen. Katheter zetten ging goed maar bij thuiskomst lag deze eruit en bleek het ballonnetje gescheurd te zijn. Dit heb ik zelf nog nooit meegemaakt en belde de huisarts. De dag erna nieuwe poging. Bij thuiskomst durfde ik amper te bewegen en zat dan voornamelijk stil in de hoek. Af en toe liep ik naar de keuken voor wat drinken. Na het avondeten ging ik de katheter zak legen en ineens onwijze druk, urine langs mijn been en ik hoor iets klappen. De paniek slaat toe en denk dat ik gek wordt. Ineens begint het te branden die katheter moet eruit. Mark probeert te helpen maar ik ben zo in paniek dat ik super lelijk doe. Ik houd het niet meer die katheter moet eruit. Mark zoekt het spuitje zodat ik de ballon leeg kan laten lopen maar het is niet meer nodig. De katheter ligt op de grond en weer is het ballonnetje gescheurd. Super raar maar een rust komt over me heen, ik ben opgelucht omdat het niet aan mij lag er was iets mis ik voelde het goed. Dit was weer 1 van die momenten dat wij ons geen raad wisten echt even de weg kwijt waren en dachten is dit het. Maar goed daarna gezellig de avond met elkaar op de bank gezeten en vroeg naar bed gegaan.
Aankomende week afspraak in het ziekenhuis. Hopelijk naar een cursus bij vd valk en nog wat bezoek. Als ik me goed blijf voelen gaan mark en ik van vrijdag tot zondag gezellig saampjes weg en zijn mijn ouders bij de kids. Ohhh wat zijn ze toch super lief en wat heb ik een leuk vooruitzicht.
Hopelijk snel weer nieuw nieuws van mij. Is. Bijgevoegd foto tattoo en ringen.
Xxx
3 reacties
Gelukkig houd je de moed er in. Jij en je vriendin hebben mooie ringen gemaakt!!!!!!!!
Wat maak jij veel mee zeg in zo korte tijd en op zo'n jonge leeftijd!
Ikzelf werd overvallen door eierstok kanker toen ik 58 was en prees mij gelukkig dat ik al die jaren zonder zorgen heb mogen leven (ben nu bijna 62). Maar jouw leven en dat van je kinderen is nog maar net begonnen.
Ik heb bewondering en respect voor de vasthoudendheid en moed die uit je blogs doorklinkt. Ondanks het feit dat je eigenlijk van hot naar her gestuurd wordt. Je bent een sterke dame.
Het ga je goed en ik blijf je volgen.
Dag Kim, tot gauw weer,
Hartelijke groeten
Ellemes
PS
Ik heb edelsmeden als hobby, dus herken de lol om een sieraad te maken volkomen! Even een dagje pielen op de vierkante millimeter en aan niks anders denken. Héérlijk! En wát een mooi resultaat!