Waar staan we nu .......

Het is alweer even geleden dat ik schreef. Het laatste bericht leek uitzichtloos maar verbazingwekkend genoeg kan ik zeggen het gaat best wel weer oké. Nou ja oké.... ik kan niet veel eten, heb veel buikkrampen en mijn energie is super laag maar als ik alles redelijk plan kan ik ook nog wat leuke dingen doen tussen het slapen door. Het is wel wennen en vraagt een hoop aanpassing maar goed ik ben er nog 😊 De antibiotica is klaar ik krijg nu onderhoud in de hoop dat de ontsteking weg blijft. De jj blijft zitten dat vind de uroloog het beste en verder is mijn huisarts nu mijn hoofdbehandelaar dus dat is lekker dichtbij 😉 Wat kan ik verder schrijven. Hoe klote ik de situatie vind. Zien hoe het leven straks zal zijn als ik er niet meer ben. Iedereen moet een stapje harder lopen terwijl ik op de bank of op bed lig toe te kijken, hoe frustrerend en verdrietig is dat. Ik wil zelf in de auto springen om de kinderen naar de sport te brengen, me 3 slagen in de rondte racen om alles voor elkaar te krijgen. Maar het kan niet meer ik moet keuzes maken en doseren 😫 Mijn vervroegde aanvraag van de iva is goedgekeurd. Aankomende dinsdag neem ik afscheid van míjn werk. Daarmee leg ik alle werkzaamheden neer en zal ik niet meer actief zijn. Er veranderd veel en dat is confronterend en gezien mijn afnemende energie is dit de beste keuze hoe verdrietig ook 😢 Ik stort mij op de leuke dingen. Pas naar de musical geweest soldaat van oranje met mijn vader en moeder. Uit eten met vriendinnen. Op stap met mark en de kids en binnenkort maar weer KAMPEREN... spannend maar we gaan zien hoe dat allemaal weer gaat. Tot zover weer mijn verhaal Alles komt goed 💖