Is het nu dan echt zover !!!

Waar ik normaal zo iets op papier heb weet ik nu gewoon niet waar ik moet beginnen. Vrijdag zijn we teruggekomen uit Disney en deze dagen waren SUPER. Ik heb genoten van het samen zijn met mijn ouders, broertje, schoonzus, man en kids. We hebben volop genoten en wat waren de bekkies blij, het was het zo waard ☺ Zaterdag toch besloten naar het ziekenhuis te gaan. Er zijn zoveel klachten. Pijn onderrug, pijn flanken, pijn in mijn buik gepaard met hoop gerommel en weinig plassen. Na onderzoeken uitgedroogd en nierbekkenontsteking. Ik wordt opgenomen met infuus en zondag wordt er een ct scan gemaakt om het proces te beoordelen. 😑 Zondag om 9.15 kan ik al terecht. Scan is gemaakt uitslag ijn de middag of volgende dag omdat ze die goed willen vergelijken met vorige scan. Een nefrodrain wordt overwogen maar vind ik geen optie voor de uitslag bekend is. Zolang ik stabiel blijf houden we het even zo infuus voor extra vocht en antibiotica. In de middag de uitslag en een mokerslag...... je weet het een toch wordt je overvallen alles is toegenomen de darmen hebben het moeilijk, de jj komt in de verdrukking, proces in het bekken groeit dus pijn onderrug neemt toe. 😢 Ik vraag me direct af wat een polonaise aan mijn lijf dan nog voor zin heeft en eerlijk als ze zijn beamen de artsen dit ook. Met een drain kan het infecties probleem mogelijk iets stabieler opgelost worden maar aan de darmen kunnen ze niks meer doen. Het blijft pappen en nathouden. We besluiten om maandag met eigen oncoloog nog te overleggen en dan met antibiotica naar huis te gaan. Dit is maandag dan ook gebeurd. De antibiotica moet er voor zorgen dat de bacterie niet goed kan functioneren en daarmee klachen voor langere tijd weg blijven. Ik voel mezelf zieker worden. Ben heel snel moe, kan niet eten, ben steeds misselijk, krijg te weinig vocht binnen, heb pijn etc..... Dit is niet wat ik wil maar ja het andere wil ik ook niet. De reservelijst die we hebben gehad was mooi maar lang nog niet genoeg. Toch niet ik keuzes maken voor mezelf maar ook voor de andere. Donderdag bel ik weer met de oncoloog voor uitslagen en laatste eventuele mogelijkheden op verbeteringen, misschien dat mijn lichaam in die tussentijd ook weer wat aansteekt maar anders ......... Het eind komt in zicht en dat is heel verdrietig 😢 Ook al komt dit niet meer goed ik weet ; Alles komt goed 💖