Hoe gaat het nu na de operatie, 2 bestralingen en het stoma

Lieve allemaal, Vrijdag 27 oktober thuisgekomen na 2 weken ziekenhuis. Maandag 30 oktober voor het laatst geblogt en dat is dus best al even geleden (10 dagen). Wat dan gelijk opvalt is hoeveel mensen ermee leven met ons want ik krijg super veel berichten over hoe het gaat en hoe de bestralingen waren. Dus het is tijd om weer achter die computer te kruipen en jullie op de hoogte te brengen. Er is dan ook weer super veel gebeurd. 2x bestraald op dinsdag 31 oktober en dinsdag 7 november. Extra hoge dosis dat effect hetzelfde zal zijn als bij de eerste afgesproken 5x. Na beide bestralingen 2 dagen misselijk geweest, pijn in mijn onderrug en toch best wel moe. Maar gelukkig zijn alle bovengenoemde klachten van tijdelijke aard. De jeuk en pijn tijdens het plassen is er nog steeds en dat is KUT. Ben toch maar met de morfine tabletten zn begonnen om de scherpste jeuk eraf te halen. Binnen 6a8 weken is er hopelijk effect van de bestraling en is de jeuk en pijn verminderd..... Lichamelijk gaat het steeds wat beter. Krijg weer energie en nu de jeuk wat afgevlakt is heb ik ook meer zin om iets te doen. Psychisch heb ik het zwaar gehad. Ik wist me geen raad met mijn gedachten omdat deze alles behalve positief waren. De jeuk is echt ondragelijk is dit waar ik voor gekozen heb !!!! Het stoma loopt goed en lekt heel vaak. Nog een punt waardoor ik me niet gelukkig voel. Gelukkig kan ik hem zelf verzorgen maar die poep lucht en jezelf moeten verschonen is gewoon niet fijn. Afgelopen dinsdag bij de stoma verpleegkundige geweest en zij heeft mij een nieuw zakje gegeven. Tot nu toe lijkt dit beter te gaan, mijn huid rondom de stoma begint weer wat te helen waardoor ook dit nu minder zeer doet. En dan sta je er ineens weer heel anders in. Het valt wel mee en we gaan verder. Mijn hechtingen zijn verwijderd bij de huisarts. De wond is mooi geheeld. Ik heb een gesprek gehad over mijn euthanasie wens en heb hierover ook al met een scan arts gesproken. Het is duidelijk voor iedereen wanneer het voor mij ondragelijk is. Ik hoop dan ook dat ik op een gegeven moment de kans krijg voordat er ernstige complicaties optreden van iedereen afscheid kan nemen en waardig kan gaan (waardig betekent voor mij als mezelf energiek en niet "te ziek"). Hoe gaat het met de rest. Lastig iedereen is verdrietig maar het leven gaat ook door. Het gaat langzaam aan beter met mij en dat maakt het proces onwerkelijk. Want ik ga uiteindelijk gewoon dood en dat is nu niet te bevatten !!! 20 november heb ik weer een afspraak bij de oncoloog. We zullen dan denk ik alles nog eens doornemen en de mogelijkheden bekijken. Ik zelf ben benieuwd of ze me kunnen monitoren zodat ik voor het optreden van complicaties zelf waardig uit het leven kan stappen. Maar wie weet komt ze de 20ste wel met een wonder :-) Ohhh en wat super cool is aankomende woensdag ga ik samen met mijn beste vriendinnetje nog 1x een tattoo laten zetten. Allebei dezelfde wat zal dat een mooie blijvende herinnering voor je zijn. 💋 Al lijkt het er voor mij niet meer op ik weet dat mijn motto altijd van pas zal komen. Voor iedereen díe straks nog leeft. "Alles komt goed", zo niet dan toch 💖