En nu hopelijk even niks

Afgelopen  zondag moederdag gevierd, 11 mei kwam voor dochters niet uit door werk. Zaterdag woonkamer gestofzuigd en wat opgeruimd, zondagochtend wilden we op ons gemak  nog wat doen, in ons tempo, zodat we nog wat energie voor 's middags hadden. "Is t goed als we om 10.30 komen?"  Heb er 11.00 uur van gemaakt, om half een was iedereen weer weg. 

Voorlopig zie ik ze waarschijnlijk even niet, de flitsbezoekjes zijn zeldzaam en dat vind ik nog steeds zo jammer, gewoon even binnenwippen. Maar het was gezellig, ook al vlogen de hondenharen in t rond vanaf de bankdekentjes, die hadden we niet verwisseld...het kan me eigenlijk ook niet schelen, wat dat betreft ben ik de schaamte voorbij. 

We vallen nog steeds overdag in slaap, bij de eerstvolgende "goeie" dag gaan we naar Maastricht, zou toch graag weer eens terug willen gaan, de stad, geen mensen. En terrasje doen, mensen kijken, heerlijk! 

Vorige week uit eten, restaurant op vijf minuten. Vaker doen hadden we jaren geleden besloten, het was heerlijk! Äsperges als bijgerecht gekozen en zelfs ijs paste er nog net bij. 

Bericht van dermatoloog, eind juli controle, nu hopelijk een paar weken even niks!

Sterkte allemaal, wordt vervolgd