Humor tijdens kanker
Hoi allen,
De afgelopen 8 maanden heeft mijn leven (en daarmee ook dat van mijn gezin) in het teken van darmkanker, chemotherapie, CT-scans, MRI en kijkoperatie gestaan. Vaak in het ziekenhuis, veel slechte momenten en de papa die ik was, kon (en kan) ik niet zijn voor mijn kinderen.
We hebben ons er dapper doorheengeslagen, onder anderen met behulp van humor. Het hardst konden wij lachen om de lieve kaarten die binnenkwamen die nét op het randje waren (K*TKANKER, We kunnen er wel omheen draaien maar het is gewoon K*T...). Ook het grapje over de 'kankerkaart' vond bij ons gretig aftrek. Als ik iets niet kon dan riep er altijd wel iemand 'jaja, je gebruikt je kankerkaart zeker?' Op een zeker moment hoefde ik nog maar naar m'n fictieve borstzakje te grijpen en een fictieve kaart te trekken om weer wat luchtigheid in de situatie te brengen.
Wat me opviel in deze hele periode dat er weinig 'kankerhumor' te vinden is in de vorm van boeken, grapjes, spelletjes, kaarten... Natuurlijk is kanker een zwaar en beladen onderwerp en is het niet iets om zomaar grapjes over te maken, maar het lijkt wel of humor uitgebannen wordt zodra het woord kanker valt.
Hoe is jullie ervaring hiermee? Ben ik de enige die dit opgevallen is of heb ik een iets te bijzondere vorm van humor?
4 reacties
Kankerhumor.... pure tumor! het is wel bijzonder en niet iedereen stelt het evenzeer op prijs. Toch is lachen (al is het maar om jezelf) een prima medicijn. Persoonlijk heb ik er ook geen enkel probleem mee, integendeel. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd vind ik, maar wel met alle respect naar eenieder die daar anders over denkt.
Al een hele tijd geleden was er een topic op het forum waar juist gevraagd werd om humor te delen. Het is alweer een tijdje geleden maar wellicht is dit een mooie aanleiding om het weer eens te activeren? Je vindt het hier (alleen leesbaar na inloggen).
Hai Murdocki,
Ik zit nog in het begintraject, dus nog niet veel ervaring met de gevolgen van behandelingen. Als die er is, want ook dat is nog niet helder.
Ik kan me vinden in de "foute grappen" of cynische humor en niet alleen vanwege de kanker.
Wat ik wel merk is dat mensen die de moeite nemen om te bellen of te appen, enorm opgelucht reageren als je niet als een sombermans reageert. Dat "verlicht" het gesprek en maakt het makkelijker voor mensen om vaker contact te zoeken. Nog belangrijker, om het er niet altijd over te hebben. Mensen die niet tegen de grappen kunnen, konden voor die tijd ook al niet lachen om je grappen. Dus daar mis je niks aan.:))
Ben benieuwd of ik de humor erin kan houden de komende maanden. Goed om te horen dat het jou redelijk gelukt is. Gr van Maarten
Hoi hoi, wij zeggen ook vaak tegen elkaar “geen tumor zonder humor” ;). Je moet blijven lachen want lachen relativeert ervaar ik zelf…
Eindelijk (h)erkenning!
Na eerst een jaar zielig op de bank gezeten, mezelf dood zitten denken, heb ik de draad van het leven weer opgepakt!
Dit gaat zó samen met humor. Zonder humor geen leven!
De kreten die hier langskomen;
”nou, niet zo chemotioneel doen hoor”.
”goh mam, das best wel een grote kankerzooi”. (Ipv k.t)
Als iets even niet lekker gaat;”ja maar, ik heb kanker, dus ik hoef het niet te doen”. Dus die kaart kennen wij ook hier thuis.
Waar ik écht heel erg allergisch voor ben, wanneer mensen zeggen;
”oh, jij hebt de ziekte “K”…wat erg!”
Dan zeg ik;”K?” Oh…je bedoeld KANKER?” Nee…kan ik echt niet tegen.
Een beetje lucht(ig) mag best…