Terug val ondanks ‘goede’ mri
Goedemiddag
in juli vorig jaar is er een hersentumor gradatie 4 ontdekt bij mijn vader. Deze werd ontdekt omdat mijn vader concentratie problemen had, emotioneler was, een stuk van zijn zicht verloor en zijn motoriek niet altijd onder controlere had. In augustus is hij hier aan geopereerd en hebben ze de tumor in zijn geheel kunnen verwijderen. Later volgde de bestralingen in de kliniek en de chemo middels tabletten. Een jaar later ging het eigenlijk best ‘goed’ met mijn vader. Dat wil zeggen; goede scans waarop geen activiteit te zien is, zijn conditie werd beter, hij voelde zich weer wat beter en zag de toekomst tot zo ver rooskleuriger in.
3 dagen voordat wij met het gezin op vakantie zouden gaan (ouders, dochter met partner, dochter met partner en kleinkind) ging er iets mis tijdens het autorijden. Hij had een offday, die wel eens vaker voor komen. Hij zit dan niet lekker in zn vel en het energie level is 0,0 . Daar zocht hij verder dan ook niets achter. Maar tijdens het autorijden (wat mag na toestemming arts en cb) raakte hij verwart. Hij wist het verschil niet meer tussen gas en rem en raakte in paniek. Hij heeft ook geen idee hoe hij thuis is gekomen en herinnert zich er slechts flarden van. Na dit incident is er contact opgenomen met de arts en diegene die ons begeleidt in het ziekenhuis. Een scan vonden ze nog niet nodig, deze had hij 2 maanden ervoor nog gehad. Arts vond op vakantie gaan geen goed idee mits hij zich na starten van dexametazon wel beter zou gaan voelen. Dit gebeurde gelukkig en zo vertrokken wij op vakantie. Op vakantie merkte ik wel dat hij meer terug getrokken was, meer moe etc. Pap bleek te zijn gestopt met het medicijn omdat hij het troep vind. Contact gehad wederom met het ziekenhuis en zij wilde dat hij er
toch weer mee zou starten. Dit deed hij, en hij leefde op. Meer praatjes, humor en meer energie. Wel merkte we, en vooral hijzelf, dat er het 1 en ander veranderd was in zijn concentratie en motoriek. Bij thuis komst kreeg hij een verkoudheid en sindsdien is het bergafwaarts gegaan. Hij is gestopt met het medicijn. Zijn lust is weg, hij is moe en op. De concentratie is minder, fijne motoriek gaat stroever en hij laat keukenkasten open staan.
Heeft iemand dit mee gemaakt, ondanks een scan waarop niets te zien is dat er toch een terug val is ? Kan er een verbinding in zijn hoofd stuk zijn gegaan die door de operatie toch al zo breekbaar was?
maandag krijgt hij een vervroegde mri, waarvan die vrijdag de uitslag.. We duimen maar er is iets veranderd..
in juli vorig jaar is er een hersentumor gradatie 4 ontdekt bij mijn vader. Deze werd ontdekt omdat mijn vader concentratie problemen had, emotioneler was, een stuk van zijn zicht verloor en zijn motoriek niet altijd onder controlere had. In augustus is hij hier aan geopereerd en hebben ze de tumor in zijn geheel kunnen verwijderen. Later volgde de bestralingen in de kliniek en de chemo middels tabletten. Een jaar later ging het eigenlijk best ‘goed’ met mijn vader. Dat wil zeggen; goede scans waarop geen activiteit te zien is, zijn conditie werd beter, hij voelde zich weer wat beter en zag de toekomst tot zo ver rooskleuriger in.
3 dagen voordat wij met het gezin op vakantie zouden gaan (ouders, dochter met partner, dochter met partner en kleinkind) ging er iets mis tijdens het autorijden. Hij had een offday, die wel eens vaker voor komen. Hij zit dan niet lekker in zn vel en het energie level is 0,0 . Daar zocht hij verder dan ook niets achter. Maar tijdens het autorijden (wat mag na toestemming arts en cb) raakte hij verwart. Hij wist het verschil niet meer tussen gas en rem en raakte in paniek. Hij heeft ook geen idee hoe hij thuis is gekomen en herinnert zich er slechts flarden van. Na dit incident is er contact opgenomen met de arts en diegene die ons begeleidt in het ziekenhuis. Een scan vonden ze nog niet nodig, deze had hij 2 maanden ervoor nog gehad. Arts vond op vakantie gaan geen goed idee mits hij zich na starten van dexametazon wel beter zou gaan voelen. Dit gebeurde gelukkig en zo vertrokken wij op vakantie. Op vakantie merkte ik wel dat hij meer terug getrokken was, meer moe etc. Pap bleek te zijn gestopt met het medicijn omdat hij het troep vind. Contact gehad wederom met het ziekenhuis en zij wilde dat hij er
toch weer mee zou starten. Dit deed hij, en hij leefde op. Meer praatjes, humor en meer energie. Wel merkte we, en vooral hijzelf, dat er het 1 en ander veranderd was in zijn concentratie en motoriek. Bij thuis komst kreeg hij een verkoudheid en sindsdien is het bergafwaarts gegaan. Hij is gestopt met het medicijn. Zijn lust is weg, hij is moe en op. De concentratie is minder, fijne motoriek gaat stroever en hij laat keukenkasten open staan.
Heeft iemand dit mee gemaakt, ondanks een scan waarop niets te zien is dat er toch een terug val is ? Kan er een verbinding in zijn hoofd stuk zijn gegaan die door de operatie toch al zo breekbaar was?
maandag krijgt hij een vervroegde mri, waarvan die vrijdag de uitslag.. We duimen maar er is iets veranderd..
1 reactie
Hugo