Mama en kanker
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb. Het hebben van een jong kind vraagt veel tijd! Gelukkig! Zij zorgt ervoor dat ik een ritme en een doel heb de dag door. De luiers, flesjes, badjes, alles gaat gewoon door. Natuurlijk ook de voeding 's nachts. Volgens de 'boeken' slaapt ze al door, want ze slaapt 5 uur achter elkaar. Ik kan, stiekem, niet wachten tot ze 7 uurtjes doorslaapt. Met name de week na de chemokuur vind ik de gebroken nachten heel zwaar. Gelukkig krijg ik veel hulp van mijn moeder en schoonmoeder, zodat ik 's middags ook even kan slapen.
Ik ben erg benieuwd hoe andere jongere moeders hiermee omgaan.
Waar ik de laatste weken erg tegenaan loop ik het feit dat ik me realiseerde dat ik sommige van mijn vrienden niet mer gezien heb sinds ik ziek ben geworden. "we komen snel langs" komt vaak langs in de app, maar dan ook echt langskomen komt er dan niet van. Hoe gaan jullie hiermee om?
Ik ben erg benieuwd hoe andere jongere moeders hiermee omgaan.
Waar ik de laatste weken erg tegenaan loop ik het feit dat ik me realiseerde dat ik sommige van mijn vrienden niet mer gezien heb sinds ik ziek ben geworden. "we komen snel langs" komt vaak langs in de app, maar dan ook echt langskomen komt er dan niet van. Hoe gaan jullie hiermee om?