Sokken zijn net Mensen
4 weken wachten op een biopt.
Wordt er onrustig van.Maar a.s dinsdag mag ik dan...pffff. Buiten is het rustig daar nemen de lichtjes in bomen geduldig plaats op de takken. Ik neem het aan. Dat dit..
Zo is. Binnenkomen doet het niet.gevoelens passen niet meer.zoals die ene stapel verweesde sokken. Gisteravond vroeg je mij of ik wist wáár de andere helft was? Ik keek naar de verkleumde eenlingen.als afgeschoten hazen had je ze neergelegd. wachtend op die ene. Op dagen dat ik wanhopig zoek ben jij beneden en ik boven.
Ik zoek nog even door.jij zegt hoop houd ik altijd. Zo snijd het zwaard ons door de tijd heen. Het snijd en doet pijn.het meest gruwelijke wat een arts ooit tegen mij zei: ach mevrouw ook met kanker aan boord kunt u nog vooruit. Wait a minute.. he ...zei ze dat nou echt?f.c.k oh ja? dan neem je t toch lekker zelf over! Wie zegt nou zoiets!😡ik dacht t maar had t er gewoon moeten uit😤roepen.
Biopt wat verwacht ik ervan? Geen idee. Omdat dit gewoon niet kan. Vorige week 2 scans naar een arts gestuurd die voor een opinie mee gaat kijken.ook daar heb ik geen vastomlijnde verwachtingen.Wel voelt het goed om iets te doen. Te proberen weer een passend stel te worden ik met 💌mijzelf en van-zelf -naar -hem.💌
Jeron
7 reacties
Ja daar zit je dan met je lijf in storing. Een nieuwe kopen is geen optie. Er uithalen wat er niet hoort is ook geen optie. Dus overgeleverd naar wat komen gaat en wachten tot je 1 wordt met een medicijn. Net als de sokken een paar om de voeten te beschermen.
Ik ga hopen dat er voor jou een behandeling is die je steeds al aan het zoeken was.
Liefs en een dikke knuffel Xxxx Denk aan
Alice❤
Beste Jeron,
kan slechts stil zijn.........
Het is moeilijk lieve Jeron. Ik hoop voor je dat gebeurt wat je in je laatste zinnen schrijft. Je hebt jezelf en elkaar zo hard nodig nu.
Liefs, Hanneke
Dank je wel Hanneke. Oke merk wel dat ik tegen een ander makkelijker (oprecht)kan zeggen kom op en moed inspreken enz.maar naar mijzelf toe is dat altijd moeilijker. Ik doe dat wel bewust positief mijzelf bemoedigen maar the blues easy creeps in..we leven denk ik ook in zo een heppy the peppy cultuur..helemaal voor happy zijn maar wanneer je dat niet bent betekend dát volstrekt niet dát je niet positief zou zijn integendeel.mij beïnvloed het erl eens voordat ik.mijn. log schrijf dat ik denk oh jee voel me helemaal k..t en was dst de vorige keer niet ook zo...en moet ik dan nu wat leuks opschrijven want anders..dan ga ik in verzet..jeron maak je zin of amders wat? Lig je eruit? Ben je negatief? Hou op zeg! Dan is dát maar zo maar ik schrijf wat ik voel.en dan ben ik die criticus werr kwijt ha! Zo menselijk eigenlijk...
Nou dit maakt je reactie bij mij los.
Liefs jeron
Hoi Jeron, volgens mij is dit forum één van de zeldzame plekken waar we de schijn niet op hoeven te houden. We proberen er allemaal dapper op onze eigen manier het beste van te maken maar we hebben wel kanker en dat is waardeloos.
Blijf eerlijk zoals je bent. Je helpt anderen om dit ook te durven.
Liefs, Hanneke
Beste Jeron,
Sinds een jaar (Helga is nu een jaar ziek) ben ik scherper, sneller kortaf. Soms verdwijn ik een poosje achter de gordijnen. Heb dan genoeg aan me zelf.
ik heb mijn schoonzus en schoonouders laten weten geen contact meer te willen. Genoeg.....het was genoeg. Het heeft me meer rust gebracht.
tegelijkertijd ben ik zachter geworden. Liefdevoller. Attenter.
Ik ben niet zo positief als Helga. Mensen die me zeggen positief te zijn antwoord ik:" als ik geforceerd positief moet zijn, lieg ik". Dat doe ik dus niet. Wat "k.t" is blijft bij mij "k.t". Door dat uit te spreken geef ik mezelf ruimte. Ruimte die ik nodig heb om weer te lachen.
Gelukkig heb ik genoeg mensen om me heen waar ik nooit hoef te acteren. Ik mag huilen, ik mag bozig zijn. Ik mag lachen.
Ik heb vele kleuren, heel veel kleuren maar weiger kameleon te zijn.
beste Jeron, ik garandeer je: jij doet het leven verdomd goed!
Beste Paul wat een mooi compliment geef je mij: op de verjaardag van Sinterklaas nog wel.wij staan bekend om onze volksaard die zegt niet zo raad te weten daarmee.nou ik mooi wel! Ik zeg play it again Sam😁 families tja levens kunnen langs andere lijnen uiteen gaan lopen en soms grijpt men daar bewust ook in. heb daar geen oordelen slechts mijn eigen ervaringen.
Vandaag een medisch vertaalbureau gevonden om vandaag een verslag te vertalen en op te kunnen sturen naar Amerika.Gisteravond paar uur bezig geweest met de puzzel. Ik weet niet wat er uit gaat komen. Wel vond ik het stoer van mijzelf om zonder zekerheden mijn intuïtie te volgen dit te proberen. Er gaat een arts daar kijken naar de scan maar de vertaling was in Dutch..Englisch please? Eh..shure. coming up.. zou lotgenoten de tip willen geven goed op te letten wat voor nieuwe ontwikkelingen er zijn...leg vooral mijn tip naast je neer mocht je er niets mee willen hoor! Ieder doet het op zijn manier dat is oké. Bedoel het dan ook alleen bemoedigend.er zijn veel bronnen om te raadplegen. Er zijn veel ontwikkelingen.
Uit de vele congressen komt vaak veel informatie er zijn livestreams patientadvocadcy die congressen bezoeken en samenvattingen plaatsen op patiëntenorganisaties enz. De rol van snel data kunnen delen enz.
Nou Paul dat was even een uitstapje. Terug naar je reactie. Ik bewonder Helga wel in haar actieve leefstijl.Haar vertrouwen in het leven. Ik blijf mijzelf oprapen maar elke dag liggen de aardappels weer opnieuw chaotisch over het veld gegooid. De aardappeleters van Vincent van Gogh zou niet in mijn keuken geschilderd kunnen zijn.ze komen niet in de pan ..ha ha hou meer van rijst. Maar ook van Vincent van Gogh.
Denk aan kleuren denk aan Vincent denk aan jou en Helga.
Groetjes
Jeron.