When I'm sixty-four

Dag na moederdag. Ik merk dat ik een beetje rusteloos ben. Na een drukke dag gisteren kan ik mijn draai niet vinden: geen zin in de krant, geen zin in tv/Netflix, geen zin in Wordfeud of een luisterboek, wel een paar verjaardagsappjes beantwoord. Dus dan maar doen wat ik het liefste doe, tegen jullie aanpraten.

Moederdag was alvast een voorschot op mijn verjaardag. Dat krijg je met zo'n datum; die feestjes vallen altijd bijna of zelfs helemaal samen. De dag begon met het moederdagontbijt op bed, een traditie waar ik zeer aan hecht, en mijn kinderen sloven zich dan geweldig uit. Natuurlijk aten ze zelf ook mee; er stond een paar vierkante meter aan dienbladen met servies en eten op mijn bed. Dit jaar was het thema 'hartjes': gebakken eitjes, wafels, broodjes, alles in de vorm van een hartje, zelfs de aardbeien waren geselecteerd op vorm. Ik geniet ervan, al dat lekkers en al die liefdevolle aandacht. Uiteraard ben ik ook flink in de bloemetjes gezet, ook dat is traditie: geen moederdag/verjaardag zonder fuchsia voor in de tuin.

Ik was van plan om verder niet veel te doen. Buiten genieten van het warme weer in de nieuwe relaxtuinstoel die ik alvast kreeg van mijn lieve ex; genieten van het eetbare kunstwerkje  van Jongste, een frisse en romige vegan verjaardagstaart op basis van mango, passievruchten en kokosyoghurt. Ik kreeg van haar een schattig retro theepotje waar ik erg blij mee ben, zo een met een rieten handvat en Japanse dames erop. Leuk dat ze niet zomaar iets koopt maar liefdevol gaat speuren in tweedehandswinkeltjes. Ex kwam binnen en zei meteen: zo'n potje had mijn oma ook.

Ik had het op me genomen om twee kilo asperges te schillen, daar ben ik nu eenmaal zeer bedreven in en de meiden zouden dan de rest van het werk doen. Dat hebben ze dan ook gedaan, maar ik kon mijn draai niet vinden en heb  mezelf maar naar bed gestuurd, zodat ik letterlijk en figuurlijk even afstand kon nemen. Beter voor iedereen :) Ik heb 's middags alleen nog wat moestuinplantjes van de vensterbank naar de tuin verhuisd, helaas met het treurige vooruitzicht dat de slakken ook dit jaar weer de strijd zullen winnen. Het is verdomme net kanker: je doet er alles aan tot je doorkrijgt dat het geen strijd is maar een natuurwet dat jij uiteindelijk aan het kortste eind zult trekken. In mijn geval dan. Evengoed ga ik toch door met het tegen beter weten in afharden en uitplanten van courgette, spaghettipompoen, tomaten en bonen én het bestrijden van de kankercellen in mijn botten. (Vanmorgen, mijn verjaardag, was het vochtig in de tuin en Oudste viste er moeiteloos twintig dikke vette slakken uit, tot mijn afgrijzen. God, wat haat ik die beesten.)

Het moederdageten was heerlijk, de asperges van de boer waren van topkwaliteit en we hadden een voortreffelijke  Nederlandse witte wijn van de Betuwe. We konden lekker buiten eten met zijn vijven: ex, Zoon, Oudste, Jongste en ik. Daarna moest ik nog jarig worden. In bed koos ik een muziekje uit. Wat is het onderbewuste toch iets prachtigs: het werd een oudje, Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Met heel toevallig het nummer When I'm sixty-four.

Vandaag bezoek gehad van L; we hebben met zijn drieën lekker geluncht (Oudste was er ook), vooral restjes moederdagontbijt en aspergesoep. Oudste wenst trouwens een rectificatie. Ik had in mijn vorige blog een vergelijking gemaakt tussen een 'bescheiden familiedinertje' en een feest voor honderd man, vorig jaar. Bij dezen verklaar ik dat het familiedinertje  vijf gangen telde, rijkelijk voorzien van asperges. Er was zelfs homemade asperge-ijs! Dat kun je dus niet afdoen met 'bescheiden'. Sorry, lieve eerstgeborene! Ook zal ik niet meer in mijn blog dingen vermelden als dat je 'een beetje in de kreukels ligt' om wederzijdse bekenden niet nodeloos te verontrusten :)

Vanmiddag lekker een paar uur op bed gerelaxed en daarna kwamen Ex en Zoon nog even. Ik heb gekookt voor mezelf, een aubergineprutje, en toen stond P voor de deur met een hele grote hortensia. Ze heeft thee gezet in het nieuwe theepotje - ze weet de weg in mijn keuken - en ik mocht lekker in mijn relaxstoel blijven zitten. Ik ben trouwens niet alleen door haar in de bloemen gezet. Mijn zus liet zoveel tulpen bezorgen (onder meer van die pioenen, prachtig) dat ze niet in één vaas pasten, die bos woog echt minstens twee kilo. Ik heb ze niet geteld, maar  het zouden er zomaar 64 kunnen zijn. Dank je wel, Sus! 

Iedereen enorm bedankt voor alle lieve reacties, appjes, Facebookfelicitaties, kaarten en bloemen. Echt geweldig. En nu ga ik naar bed. Morgen naar de radiotherapeut en overmorgen bestraling, voorafgegaan door het uitzoeken van een nieuwe bril, eindelijk. L is mijn chauffeuse en adviseuse. Zul je net zien dat ik woensdag na die bestraling als bijwerking plaatselijke zwelling krijg, net als vorig jaar na de bestraling van de hersenmetastase. Donderdag is het Hemelvaart en is er natuurlijk nergens een rollator af te halen als mijn heup weer dwars gaat liggen. Maar om er nu een preventief in huis te halen, dat vind ik de goden verzoeken. 

7 reacties

Beter de goden verzoeken dan om mis te grijpen, alles wat je voor kan wezen moet je niet achteraf doen , zet nou een een paar lege jampotjes met een bodempje bier in je tuin je zult zien dat alle slakken er op af komen ipv naar je planten af te reizen..

Dat de bestraling mag doen waar je hem voor inzet en je een mooie bril mag scoren.

Sterkte

Laatst bewerkt: 10/05/2021 - 22:47

Oo? Die wist ik nog niet om die schattige beesten een ander heenkomen te bezorgen.. Wel een lekkere dood.. nu voer ik ze zoveel mogelijk aan de vogels

En de rest is natuurlijk weer jouw eigen wijze Rons wijsheid :-)

Laatst bewerkt: 16/05/2021 - 13:59

Beste Marjan,

Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag!

En fijn dat jullie het op Moederdag ook zo heerlijk hebben gehad! Het spat zo van je blog af!

Vandaag dus best een spannende dag. Heel veel succes en sterkte! 

Laatst bewerkt: 11/05/2021 - 07:35

Een mooi verslag van Moederdag en je verjaardag 🎂 

Succes bij de radiotherapie, ben je al geweest? En als je donderdag echt een rollator nodig hebt... ze staan bij bosjes op Marktplaats. 

Laatst bewerkt: 11/05/2021 - 13:02

Lieve Marian,

Met groot genoegen en een vleugje ontroering heb ik dit prachtige verslag gelezen. Dat je zoiets moois kunt schrijven tussen al die ellende door. Grote klasse.

Ik hoop dat je niet te beroerd wordt van de bestraling. Ik moest van een eenmalige bestraling spugen en kreeg al na een uur vreselijke pijn. Maar dat is echt tijdelijk en daarna wordt het hopelijk veel beter dan het was.

En nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag!

Liefs, Hanneke

Laatst bewerkt: 11/05/2021 - 13:55

Komt goed! Zie volgend blogje 😊 ik zeg leve de dexamethason, het middel voor alle kwalen inclusief misselijkheid. De RT verwacht dat ik weinig hinder zal ondervinden. Ik zie wel.

Liefs, Marian 

Laatst bewerkt: 11/05/2021 - 14:07

Prachtig verslag, groot inbeeldingsvermogen mijnerzijds en ik 'ben' erbij. Fijn dat je ondanks ellende en onzekerheid nog zo genieten kunt. Toppers heb je om je heen die je geweldig verwennen en het lekker en gezellig maken. 
Te laat!
Te laat!
Te laat!
Maar alsnog van harte proficiat met je eerste schreden in je 65ste levensjaar!

Liefs xx Hebe

Laatst bewerkt: 16/05/2021 - 14:03