Rozenkwarts
Dubbel bezoek gisteren. Eerst kwam A, de vroegere muziekdocente van Zoon. Ze heeft een lespraktijk voor kleine en grote mensen waar iets mee is: autisme, een andere fysieke of geestelijke beperking, van alles waardoor reguliere muziekles niet voor de hand ligt. Door een stom misverstand – waarschijnlijk een niet meer bestaand mailadres – hadden we al jaren geen contact meer terwijl we altijd een band hadden die wel wat verder ging dan docent en ouder-van. Ik kreeg een rozenkwarts van haar met het advies om die altijd bij me te dragen, want volgens haar hadden alle zieke mensen aan wie ze eerder zo’n steen had gegeven het gehaald. Hoewel ik niks heb met dat soort overtuigingen, heb ik wel wat met A dus ik heb de steen in m’n broekzak gestopt.
Wat was het fijn om elkaar weer te ontmoeten. Zoon was toevallig ook bij mij, A had hem voor het laatst gezien toen ie ongeveer een halve meter kleiner was, schat ik. Dus ook dat was een ontroerend weerzien. En ik ben weer een fraaie bos van mijn lievelingsbloemen rijker: kleurrijke tulpen van het seizoen.
Zweef
Toen ik net met mijn tekstbedrijf begon in het jaar 2000 was een van mijn eerste vaste opdrachtgevers een uitgever van wat ik gemakshalve ‘zweefliteratuur’ noem. Tot op de dag van vandaag kun je mijn naam in dat kader vinden als je zoekt op bol.com. Iets waar ik niet heel gelukkig mee ben, maar who cares. Ik heb van alles geredigeerd en gecorrigeerd: boeken over wicca en hekserij, stenen, engelen, channeling, lichtmeesters, energie-essences, waarzeggen met kaarten en ga zo maar door. Afwisselend werk, fijne mensen, het gaf een mooie boost aan mijn startende bedrijf. MV8 tekst bestaat sinds kort niet meer en ik ben daar niet rouwig om. Alle presentexemplaren heb ik afgevoerd, net als mijn woordenboeken en andere naslagwerken. Dus als ik wil weten wat rozenkwarts voor me doet zal ik moeten googelen, want ‘De helende kracht van stenen’ is niet meer in mijn bezit.
Theezakje van de dag
Wat was jouw favoriete televisieprogramma toen je klein was? Tot pakweg mijn achtste hadden we geen tv. Tijdens het kinderuurtje zaten alle kinderen uit de buurt rijen dik voor de buis in de huiskamer van de gelukkigen die er al een hadden. We keken naar Okkie Trooi met zijn koffertje krentenbollen, Mik en Mak (met een piepjonge Donald Jones), later Swiebertje, Pipo de Clown en ga zo maar door. Maar de allermooiste serie was Ja zuster nee zuster met Hetty Blok als de enige echte Zuster Klivia en de fantastische liedjes van Harry Bannink en Annie MG Schmidt, waarvan er heel wat in het collectief geheugen zijn beland. Van de uitzendingen is niks bewaard gebleven; de banden waar ze op werden opgenomen zijn allemaal hergebruikt! Ik herinner me er een waarin de zuster met haar Gronings accent verschrikt uitroept: Ooo, de cake staat nog in d’oovn! Dat kwam precies op tijd. De speculaasjes in onze eigen oven stonden op het punt om te verbranden.
Na A’s bezoek heb ik keurig een klein dutje gedaan en daarna kwam postcollega T op bezoek, ooit degene die mij inwerkte. Drijfnat stond hij voor de deur na een uiterst regenachtige dag. Leuk om elkaar eens wat uitgebreider buiten de post te spreken. Net als iedere postbezorger heeft ook hij zijn eigen verhaal. En net als veel andere bezoekers bracht hij iets voor me mee: een zakje heerlijke luxe noten. Voor mij als vegetariër een uitstekende keuze.
Zilver
Ik voel me nog steeds niet ziek ondanks ik weet niet hoeveel tumoren op longhoogte en toch zijn er dingen veranderd. Ik heb minder eetlust dan vroeger en moet moeite doen om genoeg binnen te krijgen. Ik ben soms wat kortademig, wat eerder moe, ga vroeger naar bed, heb een kurkdroge huid en superslome darmen. Mijn hersenen lijken inmiddels weer wat bij te komen van de schrik, dat gaat langzaamaan beter. Ik vind het allemaal niet zo dramatisch. Volgende week weer bloedprikken en naar de oncoverpleegkundige, dat is wat mij betreft vroeg genoeg. (Het kalium waar laatst extra voor geprikt is, was overigens helemaal goed deze keer.)
Op 10 maart volgt immunosessie nummer drie en later die maand de eerste controlescan. In 1995 was 10 maart mijn trouwdag. Ik zou dit jaar dus mijn zilveren huwelijk met Ex hebben gevierd als het allemaal anders was gelopen!