Pyjama

Gisteren belde de arboarts. Ik kon mijn verhaal goed kwijt en het is voor hem duidelijk dat werken er voorlopig nog niet in zit. Het zou natuurlijk prettig zijn als ik eerst weer normaal kan fietsen en daarna pas met zware PostNL-tassen. Daarvoor krijg ik de tijd en ik word eind maart weer gebeld. Hij verwacht dat ik mijn zes tot zeven uurtjes per week – verdeeld over vijf dagen in mijn eigen woonwijk – op termijn volledig kan hervatten, te beginnen  op therapeutische basis met de ‘dalwijken’, een uurtje werk ongeveer. Dat denk ik zelf ook, maar nu nog even niet. Het fijne is dat ik bij dit werk veel vrijheid heb om mijn tijd in te delen en eventueel te rusten tussendoor.

Vergiet
Daarna met de bus naar de stad om mijn bestelde fietshelm op te halen. Fijn om even buiten mijn eigen wijk te komen! De rest van de dag staat er helemaal niks op de agenda. Ik kan me niet echt herinneren wat ik met die zee van tijd gedaan heb. Ik dacht dat ik wat aantekeningen had gemaakt, maar die vind ik niet terug. Ondanks mijn nachtrust van zeven uur viel ik moeiteloos in slaap voor mijn dutje, dat weet ik nog wel. Mijn ‘vergietachtigheid’, zoals het ergens op deze site heel fraai wordt genoemd, is echt wel een hinderlijk dingetje.

Vanaf vandaag moet ik een paar dagen de kat van Oudste voeren. Net als toen ik op 3 januari tegen de vlakte ging. Ik heb een herinnering in mijn agenda gezet, anders vrees ik het ergste voor het arme beestje. Verder ga ik mijn shopdrang de ruimte geven. De bovenste verdieping van mijn huis heb ik tot appartement verbouwd en dat wil ik gaan uitbreiden met een vaatwasser en een eigen wasmachine. Natuurlijk verhoog ik dan gelijk de huur, zo ben ik dan ook wel weer.

Theezakje van de dag
Denk ik na twee missers eindelijk weer eens op tijd aan mijn dagelijkse theezakjesuitdaging, krijg ik een heel suf labeltje: Wie is de grootste thee liefhebber die je kent? Godallemachtig, als je niet eens fatsoenlijk kunt spellen, verwagd dan niet dat ik normaal antwoordt. Ik zou het trouwens niet weten. Ik heb zelf een theedoos (of moet ik zeggen ‘thee doos’) met allerlei zakjes, al dan niet van Pickwick, maar ik overweeg om over te gaan op losse thee die meer naar thee smaakt dan naar zakje. Gewoon maar eens proberen, denk ik. Als ik maar niet een ‘thee liefhebber’ hoef te worden.

Plaatjes van de dag
Ik kwam in de kast het T-shirt met mijn bedrijfsnaam tegen dat ik in 2006 gedragen heb toen ik meedeed aan het Groot Dictee der Nederlandse Taal. Ik werd tweede met dertien fouten; de winnaar was  een echt dicteebeest en had er slechts vijf. Ik heb het shirt nu tot pyjama gepromoveerd.
De tweede foto spreekt voor zich: de onbespoten jammetjes die ik gisteren van collega A kreeg. Gisteren heb ik een waanzinnig lekkere cake gebakken met feijoajam, een vrucht die in Nieuw-Zeeland overal te geef is omdat de bomen er vol mee hangen. Oudste had een paar kilo feijoa's  meegenomen op de terugreis. Hetzelfde recept is vast en zeker ook voor de jam van A te gebruiken. Einde huishoudrubriek!