Knikkerbombardement

Eén foto zegt meer dan die woordenstroom die ik normaal gesproken gebruik. Kort en goed: de uitleg voor de bestraling duurde langer dan het instellen van de apparatuur. Kwartiertje in m’n comfy Roy Donders op de tafel gelegen, strak vastgepind met het masker, het uitzicht boven me: een rustgevende blauwe hemel met hier en daar een wolk. Een deel van het systeemplafond is vervangen door verlichte decoratiepanelen, slim. Ik had niet eens tijd om in slaap te vallen; na wat gedraai, gezoem en geklik bleek het al gebeurd te zijn. Wat bijzonder dat je werkelijk niets merkt van zo’n sniper shot. Ik krijg 30 april een MRI en op 6 mei ga ik naar de radiotherapeut voor de uitslag: hoe deerniswekkend zijn de restanten van de genukete tumor eraan toe na drie maanden wegkwijnen.

Mijn dutje was erbij ingeschoten, dus ben ik na het eten met Oudste nog even platgegaan. Maandag is koorrepetitiedag en dan zou het erg onverstandig zijn om niet te rusten. Want hoe leuk ook, het is hard werken. Het repeteren ging me goed af, ik ben terug op mijn oude peil. Ik kan weer vlot noten lezen, de tekst volgen, het ritme bijhouden en dat allemaal simultaan: mijn seriële dagen zijn voorbij! Dit klopt precies met wat een of andere arts gezegd heeft: dat het resetten van je hersenen best een maand kan duren na een gegeneraliseerd insult. Het enige wat ik nog merk is dat ik niet altijd vloeiend spreek en soms even moet wachten tot de woorden komen, maar het is te doen. Met bloggen en social media heb ik juist nergens last van, kennelijk is het alleen de vertaalslag naar mondeling.

Theezakje van de dag
Oh nee … de dag die je wist dat zou komen! Waar kun je niet zonder leven? Wat is dat nou voor taalgebruik, stom zakje? Een of ander marketingbureau komt op het geniale idee om theelabeltjes van pakkende vragen te voorzien, hartstikke leuk, maar het mocht blijkbaar niks kosten van meneer Douwe Egberts. Misschien is er niet eens een marketingbureau aan te pas gekomen maar hebben ze een oproep op Facebook gedaan om leuke tekstjes in te sturen. Gratisjjj! Of ze hadden een stagiair van een of andere communicatieopleiding over die nog een leuke afstudeeropdracht nodig had. Maar dan nog was het handig geweest als ze er een redacteur overheen hadden laten gaan voor de finishing touch.

Waar kun je niet zonder leven? Niet zonder = met. Dus onzin. Correct zou zijn ‘waar kun je niet buiten’ of ‘wat kun jij niet missen in je leven’ maar deze contaminatie keur ik af, ook al snapt iedereen wat ermee bedoeld wordt. Maar ik kan er niks mee, dus ik keer het om: mijn antwoord is dat er een plek is waar ik juist heel goed zonder leven kan, namelijk natuurbegraafplaats Schoorsveld, als ik over een x-aantal jaren gewikkeld in een milieuvriendelijke lijkwade liefdevol door mijn naasten in de grond wordt gelegd. Maar nu nog even niet. Geweldig dat er zulke plekken bestaan. Je koopt een eeuwigdurend grafrecht (geen gedoe voor de familie) en beschermt meteen de natuur, want deze plek wordt in stand gehouden door Natuurmonumenten. En iedereen mag er vrij wandelen. Mooi toch?

Muziekvideo van de dag
Het Veldhovens Kamerkoor is een aantal koordelen uit het oratorium Saul van Händel aan het instuderen. Op YouTube kwam ik deze eh … vrij aparte uitvoering tegen. Wij zingen bijna al onze concerten met een simpele pianobegeleiding en onze outfits zijn stemmig zwart met meestal een gekleurd accent, een sjaaltje of sieraad of zo, en voor de heren een strikje. Groter contrast is haast niet mogelijk.