'Dan maar zo'

Na een paar luie dagen - van het soort waar je eerlijk gezegd alleen maar moeier van wordt, maar ja, zo ben ik - vandaag de handjes laten wapperen. Huiskamer gestofzuigd en min of meer de badkamer gedaan (ik beken dat ik dat zelden doe behalve de wc en de wastafel). Nu mag ik moe zijn. Straks ga ik k0ken, als ik uitgerust ben. Deze keer weinig tot geen bijwerkingen van de immuno, geen idee of dat nu goed is of niet. Moe was ik toch al. Aftellen tot de scan op de 25e, nog ruim een week, en de uitslag de 27e.

Op Facebook heb ik een bedankje geplaatst voor al die lieve mensen die mij in absurd groten getale iets stuurden voor mijn verjaardag. Bloemen, cadeautjes, kaarten, ik was echt overdonderd en ik  was er heel erg blij mee! Ik kopieer het bericht even hier voor lezers die niet op mijn Facebook zitten:

Dan maar zo... 
Mijn verjaardag is alweer een paar dagen geleden en ik zou eigenlijk een heleboel mensen persoonlijk willen bedanken voor hun met zorg gekozen cadeautje, prachtige bloemen, bijzondere kaart, mooie en lieve woorden, verrassende verrassing en ga zo maar door. Ik krijg het echter niet voor elkaar. Te moe, te ingewikkeld. Daarom alsnog langs deze weg: heel erg bedankt, allemaal!

Zielig
Grrrmbl. Mijn zorgverzekering van vorig jaar kwam nu pas met de afrekening van het eigen risico. Uiteraard had ik daar al maanden niet aan gedacht. Of ik even ruim 800 euro wil overmaken vanwege het onderzoek naar mijn atypische TIA met onbekende oorzaak en een daaropvolgend hartonderzoek waar ook al niks uitkwam. Toch vermoed ik een link met de kanker-met-hersenuitzaaiing die amper twee maanden later aan het licht kwam. En wie kan al die onzin betalen? Ik natuurlijk. Gelukkig heb ik dit jaar een laag eigen risico; op 3 januari was het al op.
En alsof dat nog niet zielig genoeg is, kwam er een acceptgiro of ik maar even 520 euro zorgtoeslag wil terugbetalen. En ik had deze week ook al 4250 euro overgemaakt voor mijn toekomstige natuurgraf.  Het is niet dat ik er een boterham minder om moet eten, zo zielig ben ik nu ook niet, maar als dat zo doorgaat valt er straks niks meer te erven voor mijn bloedjes van kinderen. Ik hoop dat ik nog een paar jaar kan sparen om mijn vermogen weer op peil te krijgen.